نوع مقاله : مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
نویسندگان
1 دانشجوی کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی فعالیت بدنی و تندرستی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه خوارزمی تهران، تهران، ایران
2 دانشیار، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه خوارزمی تهران، تهران ، ایران
3 استادیار، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه خوارزمی تهران، تهران، ایران
چکیده
هدف از این پژوهش مطالعۀ اثر زودگذر نوع و شدت انقباضهای پویا بر برخی متغیرهای الکترومایوگرافی و عملکردی ورزشکاران حرفهای دوومیدانی بود. آزمودنیها 9 نفر بودند که در چهار روز متفاوت و بهصورت تصادفی، یکی از چهار پروتکل گرم کردن معمول (گروه کنترل)، گرم کردن و اجرای یک وهلۀ 4 تکراری نیمچمباتمۀ فعالیت منفی (120 درصد 1RM)، گرم کردن و اجرای یک وهلۀ 6 تکراری نیمچمباتمۀ فعالیت توانی– قدرتی (80 درصد 1RM) و گرم کردن و اجرای یک وهلۀ 12 تکراری نیمچمباتمۀ فعالیت توانی– سرعتی (40 درصد 1RM) را اجرا کردند. 7 دقیقه پس از اجرای هر پروتکل، از آزمودنیها آزمون حداکثر انقباض ایزومتریک ارادی (MVIC) و پرش عمودی بهعمل آمد و همزمان فعالیت الکترومایوگرافی عضلۀ راست رانی، پهن خارجی و دوسر رانی در آزمون MVIC و مرحلۀ درونگرای پرش عمودی به ثبت رسید و سپس شاخص حداکثر فعالیت عضله و نسبت RMS/MVIC از آن استخراج شد. نتایج نشان داد ارتفاع پرش عمودی، حداکثر فعالیت عضله و نسبت RMS/MVIC پس از انجام پروتکلهای نیمچمباتمۀ فعالیت منفی و توانی– قدرتی در مقایسه با گروه کنترل با افزایش معناداری همراه بود (05/0P≤). همچنین پروتکل فعالیت منفی در مقایسه با پروتکل توانی- قدرتی از افزایش بیشتری برخوردار بود (05/0P≤)؛ بنابراین، استفاده از گرم کردن ویژه، شامل نیمچمباتمه با شدتهای فوقبیشینه و نزدیک به بیشینه نسبت به گرم کردن معمول میتواند عملکرد پرش عمودی متعاقب را بهبود بخشد.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
The Acute Effect of the Type and Intensity of Dynamic Contraction on Performance Indicators and Some Electromyographic Variables of Vertical Jump in Track and Field Athletes
نویسندگان [English]
- Hossein Ramezani 1
- Hamid Rajabi 2
- Pejman Motamedi 3
1 Sports Physiology Physical Activity and Health MSc Student, Department of Exercise Physiology, College of Physical Education and Sport Sciences of Tehran kharazmi University, Tehran, Iran
2 Associate Professor, Department of Exercise Physiology, College of Physical Education and Sport Sciences of Tehran kharazmi University, Tehran, Iran
3 Assistant Professor, Department of Exercise Physiology, College of Physical Education and Sport Sciences of Tehran kharazmi University, Tehran, Iran
چکیده [English]
The aim of this study was to examine the temporary effect of type and intensity of dynamic contractions on some electromyography and performance variables in professional track and field athletes. 9 subjects randomly performed one of the four protocols in 4 different days: usual warm-up (control group), warm-up and a set of four repetitions of negative half squatting (120% of 1RM), warm-up and a set of six repetitions of power-strength half squatting (80% of 1RM) and warm-up and a set of twelve repetitions of power-velocity half squatting (40% of 1RM). 7 minutes after each protocol, the subjects performed the maximum voluntary isometric contraction (MVIC) and vertical jump test. Simultaneously, EMG activity of the rectus femoris, vastus lateralis and biceps femoris muscles was registered in MVIC test and concentric phase of vertical jump. Then, maximum muscle activity and RMS/MVC ratio index was derived from EMG data. The results showed that vertical jump, the maximum muscle activity and RMS/MVC ratio significantly increased after negative and power-strength half squatting protocols compared with the control group (P≤0.05). Furthermore, negative half squatting protocol had more increase than power-strength half squatting (P≤0.05). So the special warm-up including half squatting with supra-maximal and close to the maximum intensities can improve vertical jump performance compared with the usual warm-up.
کلیدواژهها [English]
- Electromyography
- negative resistance activity
- postactivation potentiation
- power-strength resistance activity
- power-velocity resistance activity