نوع مقاله : مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

نویسندگان

1 دانشیار فیزیولوژی ورزشی گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه سیستان و بلوچستان-ایران

2 دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزش، دانشگاه سیستان و بلوچستان – ایران

چکیده

هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر 10 هفته تمرین استقامتی بر سطوح نسفاتین-1 و مقاومت به انسولین زنان مبتلا به دیابت نوع 2 بود. 16 زن مبتلا به دیابت نوع 2 به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و به‌صورت تصادفی به دو گروه تجربی ( 8 نفر) و کنترل (8 نفر) تقسیم شدند. گروه تجربی، تمرین استقامتی را به مدت 10 هفته، سه جلسه در هفته (با شدت 50-40 درصد ضربان قلب بیشینه به مدت 25-20 دقیقه شروع و با افزایش تدریجی به 80-70 درصد ضربان قلب بیشینه و مدت زمان 45-40 دقیقه در جلسات پایانی) انجام دادند. گروه کنترل در طول دورۀ پژوهش هیچ‌گونه فعالیت ورزشی نداشت. نمونه‌های خونی در حالت 12 ساعت ناشتایی و به‌منظور بررسی سطوح نسفاتین-1، انسولین و گلوکز در مراحل پیش و پس‌آزمون جمع‌آوری شدند. داده‌های حاصل با استفاده از آزمون‌های کولموگروف- اسمیرنوف، t مستقل و وابسته با نرم‌افزار Spss نسخۀ 21 در سطح معنا‌داری 05/0>α تجزیه‌وتحلیل شدند. 10 هفته تمرین روی چرخ کارسنج در گروه تجربی، سبب کاهش گلوکز و مقاومت به انسولین شد (05/0P<)، درحالی‌که سطوح نسفاتین-1 و انسولین تغییر معنا‌داری نکرد (05/0P>). تغییرات پیش تا پس‌آزمون فقط در مقادیر گلوکز گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل معنا‌دار بود (05/0P<). در نتیجه تمرین روی چرخ کارسنج یک شیوۀ درمانی غیردارویی به‌منظور کاهش گلوکز خون و مقاومت به انسولین در بیماران دیابتی است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Effect of 10 Weeks of Endurance Training of Cycle Ergometer on Nesfatin-1 Levels and Insulin Resistance in Women with Type 2 Diabetes

نویسندگان [English]

  • Mehdi Mogharnasi 1
  • Asiyeh Taji Tabas 2

1

2

چکیده [English]

The aim of this study was to investigate the effect of 10 weeks of endurance training on nesfatin-1 levels and insulin resistance in women with type-2 diabetes. 16 women with type-2 diabetes were selected by purposive sampling method and randomly divided into experimental (n = 8) and control (n = 8) groups. The experimental group performed endurance training for 10 weeks, 3 sessions a week (with an intensity of 40-50% maximum heart rate for 20-25 minutes at the beginning of the training session, and with a gradual increase to 70-80% of maximum heart rate and 40-45 minutes in last sessions). The control group did not participate in training during the study. Blood samples were collected after 12 hours of fasting in pretest and posttest to evaluate the nesfatin-1, insulin and glucose levels. The obtained data were analyzed in SPSS 21 using Kolmogorov-Smirnov test and independent and dependent t tests with αP<0.05). But the nesfatin-1 and insulin levels did not significantly change in this group (P>0.05). Pretest and posttest changes only in glucose levels were significant in the experimental group compared with the control group (P<0.05). In conclusion, training on a cycle ergometer is a non-drug treatment to reduce blood glucose and insulin resistance in diabetic patients.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Endurance training
  • insulin resistance
  • nesfatin-1
  • type 2 diabetes
1. اسفرجانی، فهیمه؛ رشیدی، فاطمه؛ مرندی، سید محمد (1392). "بررسی اثر تمرینات هوازی بر تغییرات قند خون، نمای لیپیدی و Apo B-100 افراد مبتلا به دیابت نوع 2". مجلۀ دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، 13(2)، 141-133.
2. بشیری، جبار؛ غلامی، فرهاد؛ رهبران، عادل؛ طرماهی، وحید (1391). "تأثیر یک جلسه فعالیت هوازی بر سطوح نسفاتین-1 سرمی مردان سالمند غیرورزشکار". مجلۀ پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز، 34( 4)، 30-25.
3. توسلی، حسن؛ توفیقی، اصغر؛ حسین‌پناه، فرهاد؛ هدایتی، مهدی (1392)." اشتها و تمرین؛ اثر 12 هفته تمرین مقاومتی دایره‌ای بر نسبت سطح نسفاتین -1 به گرلین آسیل دار در نوجوانان دارای اضافه وزن"، مجلۀ غدد درون‌ریز و متابولیسم ایران، 15(6)، 526-519.
4. توفیقی، اصغر؛ حمزه‌زاده، صبا؛ مهدی‌زاده، علیرضا؛ ذوالفقاری، محمدرضا (1393). " سطح پلاسمایی ویسفاتین زنان مبتلا به دیابت نوع 2: مقایسۀ اثر دو نوع پروتکل تمرینی هوازی و مقاومتی"، مجلۀ پزشکی ارومیه، 25(2)، 159-150.
5. توفیقی، اصغر؛ مهربانی، جواد؛ خدیوی، سید محسن (1393). "اثر هشت هفته تمرین استقامت هوازی بر تغییرات نسفاتین - 1 و گرلین آسیل‌دار در مردان چاق جوان"، مجلۀ دانشکدۀ پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، 57(3)، 570-562.
6. حق‌شناس، روح‌الله؛ رواسی، علی‌اصغر؛ کردی، محمدرضا؛ هدایتی، مهدی؛ شب‌خیز، فاطمه؛ شریعت‌زاده جنیدی، محمد (1392)." تأثیر دوازده هفته تمرین استقامتی بر IL-6، IL-10  و نسفاتین -1پلاسمای رت های نر چاق، علوم زیستی ورزشی، 5(4)، 122-109.
7. محبی، حمید؛ رحمانی‌نیا، فرهاد؛ هدایتی امامی، محمدحسن؛ سعیدی ضیابری، تهمینه (1392)." اثر 8 هفته تمرین هوازی با شدت متوسط بر سطوح اپلین پلاسما و مقاومت به انسولین در زنان مبتلا به دیابت نوع 2". فیزیولوژی ورزشی، (20)، 128-115.
8. یوسفی‌پور، پیمان؛ تأدیبی، وحید؛ بهپور، ناصر؛ پرنو، عبدالحسین، دلبری، محمد احسان؛ رشیدی، صیاد (1392). "بررﺳﻲ اﺛﺮ 8 هفته ﺗﻤﺮﻳﻨﺎت ورزﺷﻲ ﻫﻮازی و ﺗﺮﻛﻴﺒﻲ (ﻫﻮازی- ﻣﻘﺎوﻣﺘﻲ) ﺑﺮ ﺳﻄﻮح IL-6  ﺳﺮم و ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺑﻪ اﻧﺴﻮﻟﻴﻦ در ﺑﻴﻤﺎران ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ دﻳﺎﺑﺖ ﻧﻮع 2"، مجلۀ دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، 21(5)، 631-619.
9. Brooks N, Layne EJ, Gordon LP, Roubenoff R, Nelson EM, Castaneda Sceppa C.(2007). “Strength training improves muscle quality and insulin sensitivity in Hispanic older adults with type 2 diabetes.International Journal of Medical Science”.4(1): PP:19- 27.
 
10. Chaolu H, Asakawa A, Ushikai M, Li YX, Cheng KC, Li JB, et al . ( 2011). “Effect of exercise and high-fat diet on plasma adiponectin and nesfatin levels in mice”. Exp Ther Med. 2(2): PP: 369-373.
 
11. Cho K, Kim YB. (2010).“Molecular mechanism of insulin resistance in obesity and type 2 diabetes. Korean J Intern Med”. 25(2): PP: 119-29.
 
12. Eston R, Reilly T. ( 2009). “Kinanthropometry and exercise physiology laboratory manual”. 3th ed. New York: Routledge.
 
13. Ghanbari-Niaki A, Rahmati-Ahmadabad S, Ansari-Pirsaraei Z. ( 2013). “Effects of aerobic training on tissue nesfatin-1/nucleobindin-2 mRNA, plasma nesfatin-1 and high-density lipoprotein concentration in female rats”. Iranian Journal of Health and Physical Activity. 4: PP: 1-7.
14. Goebel-Stengel M, Wang L, Stengel A, Tache Y. ( 2011). “ Localization of nesfatin-1 neurons in the mouse brain and functional implication”. Brain Res. 1396: PP: 20-34.     
15. Jackson AS, Pollock ML. (1978). “Generalized equations for predicting body density of men”. Br J Nutr. 40: PP: 497-504.
16. Jorge ML, de Oliveira VN, Resende NM, Paraiso LF, Calixto A, Diniz AL, et al. (2011). “The effects of aerobic, resistance and combined exercise on metabolic control, inflammatory markers, adipocytokines and muscle inulin signaling in patients with type 2 diabetes mellitus”. Metabolism. 60: PP: 1244 - 1252.
 
17. Kirwan JP, Solomon TPJ, Wojta DM, Staten MA, Holloszy JO. (2009). “Effects of 7 days of exercise training on insulin sensitivity and responsiveness in type 2 diabetes mellitus”. Am J Physiol Endocrinol Metab. 10(4): PP: 1140-1152.
 
18. Kohno D, Nakata M, Maejima Y, Shimizu H, Sedbazar U, Yoshida N, et al. (2008). “Nesfatin-1 neurons in paraventricular and supraoptic nuclei of the rat hypothalamus coexpress oxytocin and vasopressin and are activated by refeeding”. Endocrinology. 149: PP: 1295-1301.
 
19. Ku YH, Han KA, Kwon H, Koo BK, Kim HC, Min KW. (2010). “Resistance exercise did not alter intramuscular adipose tissue but reduced retinolbinding protein-4 concentration in individuals with type 2 diabetes mellitus”. J Int Med Res. 38(3): PP: 782-791.
20. Li QC, Wang HY, Chen X, Guan HZ, Jiang ZY. (2010). “Fasting plasma levels of nesfatin-1 in patients with type 1 and type 2 diabetes mellitus and the nutrient-related fluctuation of nesfatin-1 level in normal humans”. Regulatory peptides. 159 : PP: 72-77.
21. Li Y, Guo H. (2011). “Subcutaneous implanted system for the treatment of type 2 diabetes”. Zhongguo Yi Xue Ke Xue Yuan Xue Bao. 33(4): PP: 473-447.
22. Lunze K, Singh T, Walter M, Brendel M. D, Leonhardt S. (2013). “Blood glucose control algorithms for type1 diabetic patients: A methodological review”. Biomedical Signal Processing and Control. 8 (2): PP: 107–119.
23. Marsh SA, Coombes JS. (2005). “Exercise and the endothelial cell”. International Journal of Cardiology. 99: PP: 165 –69.
24. Oh S, Shimizu H, Satoh T, Okada S, Adachi S, Inoue K, et al. (2006). “Identification of nesfatin-1 as a satiety molecule in the hypothalamus”. Nature: 443: PP: 709-712.
 
25. Osho O, Akinbo S, Osinubi A, Olawale O. (2012). “Effect of Progressive Aerobic and Resistance Exercises on the Pulmonary functions of Individuals with Type 2 Diabetes in Nigeria”. Int J Endocrinol Metab. 10(1): PP: 411-417.
26. Price CJ, Samson WK, Ferguson AV. (2008). “Nesfatin-1 inhibits NPY neurons in the arcuate nuceus”. Brain Res. 1230: PP: 99-106.
27. Ramanjaneya M, Chen J, Brown JE, Tripathi G, Hallschmid M, Patel S, et al. (2010). “Identification of nesfatin-1 in human and murine adipose tissue: a novel depot-specific adipokine with increased levels in obesity”. Endocrinology. 151: PP: 3169-3180.
28. Reddy KJ, Singh M, Bangit JR, Batsell RR. (2010). “The role of insulin resistance in the pathogenesis of atherosclerotic cardiovascular disease: an updated review”. J Cardiovasc Med (Hagerstown). 11: PP: 633-47.
29. Robergs RA, Landwehr R. ( 2002). “The surprising history of the ‘HR max = 220 – age’ equation”. Journal of Exercise Physiology online. 5(2): PP: 1-10.
30. Soria M, Sy RG, Vega BS, Ty-Willing T, Abenir-Gallardo A, Vellandria F, et al. (2009). “The incidence of type 2 mellitus in phillipines: a 9-year cohort study”. Diabetes Res Clin Prac. 86(2): PP: 130-133.
31. Stengel A, Goebel M, Wang L, Tache Y.(2010). “Ghrelin, desacyl ghrelin and nesfatin-1 in gastric X/A-like cells: Role as regulators of food intake and body weight”. Peptides. 31: PP: 357-69.
 
32. Stengel A, Goebel M, Yakubov I, Wang L, Witcher D, Coskun T, et al. ( 2009). “Identification and characterization of nesfatin-1 immunoreactivity in endocrine cell types of the rat gastric oxyntic mucosa”. Endocrinology. 150(1): PP:232-238.
 
33. Stewart K.J. (2004). “Exercise training: Can it improve cardiovascular health in patients with type 2diabetes? Br. J. Sports Med”. 38: PP: 250-252.
 
34. Su Y, Zhang J, Tang Y, Bi F, Liu JN. ( 2010). “The novel function of nesfatin-1: anti-hyperglycemia”. Biochem Biophys Res Commun. 391(1): PP:1039-1042.
35. Thomas S, Reading J, Shephard RJ. (1992). “Revision of the physical activity readiness questionnaire (par-q)”. Can J Sport Sci. 17: PP: 338-345.
36. Vaibhavi B, Satyam T, Sanjibkumar P, Raghauram N, Rramaroa NH. (2013). “Effect of holistic module of yoga and ayurvedic panchakarma in type 2 diabetes mellitus- a pilot study”. Open Journal of Endocrine and Metabolic Diseases. 3(1): PP: 90-98.

37. Zhang Z, Li L, Yang M, Liu H, Boden G, Yang G. (2012). “Increased plasma levels of nesfatin-1 in patients with newly diagnosed type 2 diabetes mellitus”. Exp Clin Endocrinol Diabetes. 120 (2): PP: 91-95.