1کارشناس‌ارشد فیزیولوژی ورزشی، دانشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزش، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
2دانشیار فیزیولوژی ورزشی، دانشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزش، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
3دانشیار آسیب‌شناسی و حرکات اصلاحی دانشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی، گروه آسیب‌شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
چکیده
فعالیت ورزشی شدید، با تأثیر بر فیزیولوژی و عملکرد عضله، باعث تحریک آسیب آن می‌شود. امروزه سطح سرمی کراتینین و آسپارتات آمینوترانسفراز به‌عنوان نشانگرهای بیوشیمیایی آسیب عضلانی به‌طور گسترده برای تعیین وضعیت عملکردی بافت عضلانی، در هر دو وضعیت پاتولوژیکی و فیزیولوژیکی استفاده می‌شود. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر مسابقۀ فوتسال بر برخی نشانگرهای بیوشیمیایی آسیب عضلانی نظیر کراتینین (Cr) و آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) بود. بیست بازیکن زن حرفه‌ای فوتسال (میانگین± انحراف معیار: سن 02/2±9/20 سال، قد 05/0±63/1 متر و وزن 92/8±25/59 کیلوگرم) در این تحقیق بررسی شدند. بازیکنان به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. ده نفر از آنها در مسابقه شرکت کردند و ده نفر دیگر به‌عنوان گروه کنترل در مسابقه شرکت نکردند. ده سی‌سی خون از هر دو گروه پیش از آزمون، بلافاصله بعد از مسابقه (پس‌آزمون اول) و 24 ساعت بعد از مسابقه (پس‌آزمون دوم) برای اندازه‌گیری Cr و AST جمع‌آوری و به روش بیوشیمی آنالیز شد. از تحلیل واریانس با اندازه‌های تکراری و آزمون تعقیبی برای آنالیز داده‌ها استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که مقدار AST، بلافاصله پس از مسابقه در گروه تجربی افزایش معنی‌داری داشت (05/0P≤). بین دو گروه تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد. مقدار Cr بلافاصله پس از مسابقه افزایش و بین دو گروه تفاوت معنی‌داری نشان داد (05/0P≤)، به‌طوری‌که کراتینین در پس‌آزمون اول، در گروه تجربی در مقایسه باگروه کنترل 21درصد افزایش داشت. از یافته‌های این تحقیق می‌توان نتیجه‌گیری کرد که مسابقۀ فوتسال می‌تواند غلظت سرمیCr و AST را افزایش دهد. این نتیجه، نشان‌دهندۀ احتمال ایجاد آسیب عضلانی در فوتسالیست‌های زن است.
1M.Sc. of Exercise Physiology, Department of Exercise Physiology, Faculty of Physical Education and Sport Sciences, University of Isfahan, Isfahan, Iran
2Associate Professor, Department of Exercise Physiology, Faculty of Physical Education and Sport Sciences, University of Isfahan, Isfahan, Iran
3Associate Professor, Department of Corrective Exercises and Sports Injury, Faculty of Physical Education and Sport Sciences, University of Isfahan, Isfahan, Iran
چکیده [English]
High intensity workout provokes damage in muscles with an effect on muscle physiology and function. Today, serum levels of creatine and aspartate aminotransferase are widely used as biochemical markers of muscle damage in order to determine the functional status of muscle tissues in both pathological and physiological conditions. This study investigated the effect of a futsal match on some biochemical markers of muscle damage such as creatine (Cr) and aspartate aminotransferase (AST). 20 professional female futsal players (mean ± SD: age 20.9±2.02 yr, height 1.63±0.05 m, weight 59.25±8.92 kg) participated in this study. The subjects were divided into experimental and control groups. 10 participants took part in a futsal match and 10 subjects did not participate in the match as the control group. 10 cc of blood were collected from both groups before, immediately after (first posttest) and 24 hours after the match (second posttest) to measure Cr and AST and were analyzed by biochemical methods. Analysis of variance with repeated measures and Bonferroni post hoc test were used for data analysis. The results showed a significant increase in AST immediately after the match (P≤0.05). But there was no significant difference between the groups. Cr showed a significant difference immediately after the match between the two groups (P≤0.05), that is to say it increased 21% in the first posttest in the experimental group compared with the control group. It can be concluded that a futsal match can increase serum concentrations of Cr and AST that represents the risk of muscle damage in female futsal players.
کلیدواژه‌ها [English]
biochemical factors, futsal, muscle damage
مراجع
1. Akimoto, A K. Miranda-Vilela, A L. Alves, P C Z. Pereira, L C d S. Lordelo, G S. Hiragi, C d O. Klautau-Guimarães, M d N. (2010). Evaluation of gene polymorphisms in exercise-induced oxidative stress and damage. Free Radical Research. 44(3):322-331.
2. Banfi, G. Del Fabbro, M. (2006). Relation between serum creatinine and body mass index in elite athletes of different sport disciplines. British Journal of Sports Medicine. 40(8): 675-678.
3. Banfi, G. Fabbro, M d. Lippi, G. (2008). Creatinine values during a competitive season in elite athletes involved in different sport disciplines. Journal of sports medicine and physical fitness. 48(4):479-482.
4. Barrios, C. Hadala, M. Almansa, I. Bosch-Morell, F. Palanca, J M. Romero, F J. (2011). Metabolic muscle damage and oxidative stress markers in an America’s Cup yachting crew. European Journal of Applied Physiology. 111(7): 1341-1350.
5. Bashiri, J. Gaeeni, A. (1389). Nikbakht H, Hadi H A, Bashiri M. Concomitant effects of creatine monohydrate and resistance training on serum liver enzyme activity in nonathletic men. [persian]. Iranian Journal of Endocrinology and Metabolism .12(1):1-2.
6. Brancaccio, P. Limongelli, FM. Maffulli, N. (2006). Monitoring of serum enzymes in sport. Br J Sports Med.; 40:96–7.
7. Brancaccio, P. Maffulli, N. Limongelli, FM. (2007). Creatine kinase monitoring in sport medicine. Br Med Bull. 81– 82:209–30.
8. Bruce, R. Todd, JK. Le Dune, L. (1958). Serum transaminase: its clinical use in diagnosis and prognosis. Br Med J. 2: 1125–1128.
9. Ghanbari Niaki, A. Barmaki, S. Afshar Naderi, A. (1387). Creatinine, Atp, energy expenditure, and plasma glucose test measures anaerobic power after two consecutive RAST of University Women. [persian]. Journal of Research in Sport Sciences. 19:97-110.
10. Gorce-Dupuy, A M. Vela, C. Badiou, S. Bargnoux, A S. Josse, C. Roagna, N. Destizons, D. (2012). Antioxidant and oligonutrient status, distribution of amino acids, muscle damage, inflammation, and evaluation of renal function in elite rugby players. Clinical Chemistry and Laboratory Medicine (CCLM). 50(10):1777-1789.
11. Junge1, A. Dvorak, J. (2010). Injury risk of playing football in Futsal World Cups. Br J Sports Med. 44:1089-1092.
12. Lippi, G. Schena, F. Salvagno, G. Montagnana, M. Gelati, M. Tarperi, C. Guidi, G. (2008). Acute variation of biochemical markers of muscle damage following a 21-km, half-marathon run. Scandinavian Journal of Clinical & Laboratory Investigation. 68(7):667-672.
13. Milić, R. Banfi, G. Del Fabbro, M. Dopsaj, M.( 2011). Serum creatinine concentrations in male and female elite swimmers. Correlation with body mass index and evaluation of estimated glomerular filtration rate. Clinical Chemistry and Laboratory Medicine. 49(2):285-289.
14. Nie, J. Tong, T. George, K. Fu, F. Lin, H. Shi, Q. (2011). Resting and post‐exercise serum biomarkers of cardiac and skeletal muscle damage in adolescent runners. Scandinavian Journal of Medicine & Science in Sports. 21(5):625-629.
15. Rohani, A. Imanipour, V. (2009). Effects of oxymetholone on hematological and liver factors in the male bodybuilder's serum. Procedia-Social and Behavioral Sciences. 1(1):2814-2816.
16. Suarez, V C. Valdivielso, F N. Rave, J M G. (2011). Changes in biochemical parameters after a 20-hour ultra-endurance kayak and cycling event: original research article. International SportMed Journal. 12(1):1-6.
17. Tartabian, B. Nori, H. Abasi, A. (2009). Changes in plasma cortisol and metabolites in young male runners. [persian]. Journal of Sport Biosciences. 1(2):73-89.
18. Wyss, M. Kaddurah-Daouk, R. (2000). Creatine and creatinine metabolism. Physiological Reviews. 80(3):1107-1213.
ابتدای صفحه