نوع مقاله : مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

نویسندگان

• علی اصغر رواسی ¹
• عباسعلی گائینی ¹
• مجید تاسمه ²
• هادی عبدی ³
• امیر عبدالمحمدی ⁴

¹ استاد دانشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران

² کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه پیام نور، مرکز تهران

³ دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه شهرکرد

⁴ کارشناس ارشد تربیت بدنی و علوم ورزشی

چکیده

هدف از این تحقیق بررسی تأثیر هشت هفته تمرین پلایومتریک، قدرتی و ترکیبی بر چابکی کشتی­گیران آزاد­­کار جوان شهرستان ایلام بود. این تحقیق از نوع تحقیقات نیمه‌تجربی است که جامعۀ آماری آن را 328 کشتی­گیر جوان آزادکار شهرستان ایلام تشکیل داده است. بدین منظور 40 نفر از آنها به‌صورت تصادفی انتخاب و پس از اجرای آزمون چابکی ایلینویز در پیش‌آزمون، به‌صورت تصادفی به چهار گروه10 نفرۀ تمرین قدرتی، پلایومتریک، ترکیبی و کنترل  تقسیم­ شدند و پس از هشت هفته اجرای پروتکل­های تمرینی مجدداً در پس‌آزمون تست ایلینویز به‌عمل آمد. برای تجزیه‌وتحلیل داده­ها از آزمون تی وابسته، تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی LSD استفاده شد، سطح معنا­داری 05/0P< در نظر گرفته شد. یافته­های تحقیق حاکی از آن بود که انجام هشت هفته تمرینات قدرتی، پلایومتریک و ترکیبی بر کاهش زمان آزمون چابکی کشتی­گیران تأثیر معنا­داری دارد (05/0P<). در مورد تفاوت­های بین‌گروهی، نتایج آزمون تحلیل واریانس یکطرفه نشان داد که در پیش‌آزمون تفاوت معنا­داری بین میزان چابکی آزمودنی­ها در هر یک از گروه­های تحقیق وجود ندارد (655/0, P= 856f=). اما پس از هشت هفته مداخله­های تمرینی اختلاف معنا­داری بین آنها مشاهده شد (009/0, P= 48/4f=). نتایج آزمون تعقیبی LSD نشان داد که بیشترین تأثیر بر بهبود چابکی ابتدا مربوط به تمرینات ترکیبی سپس تمرینات پلایومتریک و در نهایت تمرینات قدرتی بوده است. البته بین گروه‌های تمرین ترکیبی و پلایومتریک و بین گروه‌های تمرین قدرتی و کنترل این اختلاف معنا­دار نبود. با توجه به نتایج تحقیق حاضر می­توان نتیجه گرفت که، برای بهبود وضعیت چابکی کشتی­گیران، انجام تمرینات پلایومتریک و به‌خصوص تمرینات ترکیبی (پلایومتریک _ قدرتی) بسیار مفیدتر از انجام تمرینات صرفاً قدرتی است. در نتیجه انجام تمرینات مذکور با تأکید بر رعایت ویژگی­های نمونه­های تحقیق و معیارهای ورود و خروج نمونه­ها در تحقیق حاضر توصیه می­شود.

کلیدواژه‌ها

• تمرینات پلایومتریک
• تمرینات قدرتی
• چابکی
• کشتی گیر آزادکار

عنوان مقاله [English]

The Effect of Plyometric, Strength and Complex Training on Agility of Young Free Style Wrestlers in Ilam City

نویسندگان [English]

• Aliasghar Ravasi ¹
• Abbasali Gaeini ¹
• Majid Tasmeh ²
• Hadi Abdi ³
• Amir Abdolmohammadi ⁴

¹ Professor of Exercise Physiology, Faculty of Physical Education and Sport Sciences, University of Tehran, Tehran, Iran

² MSc of Exercise Physiology, Payam Noor University of Tehran, Tehran, Iran

³ PhD Student of Exercise Physiology, Department of Physical Education and Sport Sciences, University of Shahrekord, Shahrekord, Iran

⁴ MSc of Corrective Exercise, Razi University, Kermanshah, Iran

چکیده [English]

The aim of the present study was to investigate the effect of 8 weeks of plyometric, strength and complex (plyometric-strength) training on the agility of young free style wrestler in Ilam city. This study was semi-experiment and its statistical population consisted of 328young free style wrestler of Ilam city. For this purpose, 40 subjects were randomly selected and divided into four groups (each group 10 subjects) of strength, plyometric, complex and control after Illinois agility test as their pretest. Then they performed training protocols for 8 weeks and again Illinois agility test was administered as the posttest. For data analysis, dependent t test, one-way analysis of variance and post hoc LSD test were used at PP<0.05). Considering the differences among the groups, the results of one-way variance analysis showed no significant difference in agility among the groups in the pretest (f=856, P=0.655) while after 8 weeks of training interventions, there was a significant difference (f=4.48, P=0.009). The results of post hoc LSD test showed that complex training, then plyometric and finally strength training had the highest effects on agility improvement. Of course, this difference was not significant between complex and plyometric groups and also between strength and control groups. It can be concluded that to improve the agility of wrestlers, plyometric training, particularly complex training (plyometric-strength) is more useful than only strength training. So this kind of training with an emphasis on research subjects' characters and their input and output indexes is suggested.

کلیدواژه‌ها [English]

• agility
• Freestyle Wrestler
• plyometric training
• strength training