نویسندگان

• امیر رشیدلمیر ¹
• زهرا میرزنده دل ²
• احمد ابراهیمی عطری ¹
• علی اصغر رواسی ³

¹ دانشگاه فردوسی مشهد-استادیار

² دانشگاه فردوسی مشهد-کارشناسی ارشد

³ دانشگاه تهران-استاد

چکیده

هدف از این پژوهش، بررسی اثر شدت‌های مختلف تمرین مقاومتی دایره‌ای بر گرلین و GH پلاسمای زنان جوان غیرورزشکار است. به این منظور 20 زن بالغ جوان به صورت داوطلبانه انتخاب و به‌طور تصادفی به 4 گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. گروه‌های تجربی شامل سه گروه بودند که گروه 1 با شدت 1RM %40، گروه 2 با شدت 1RM % 60 و گروه 3 با شدت 1RM %80 به اجرای پروتکل تمرینی پرداختند و گروه کنترل بدون تمرین بودند. قبل و بلافاصله بعد از تمرین نمونه‌های خونی جمع‌آوری شد. از روش‌های آماری t همبسته و آنالیز واریانس یکطرفه و مقیاس همبستگی پیرسون برای تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده شد (05/0 ? P). نتایج نشان داد در هر سه شدت تمرینی، گرلین افزایش داشت (05/0 > P) که این افزایش در گروه تجربی 2 بیشتر از دیگر گروه‌ها بود (001/0 > P). GH در هر سه گروه تجربی افزایش داشت (05/0 > P) که افزایش در گروه تجربی 3 نسبت به دیگر گروه‌ها بیشتر بود (001/0 > P). بین گرلین و GH در شدت‌های متفاوت رابطه‌ی معناداری مشاهده نشد (719/0 = P). باتوجه به نتایج تحقیق می‌توان احتمال داد که افزایش گرلین، در پاسخ به تعادل منفی به وجود آمده در اثر تمرین مقاومتی شدید است. همچنین می‌توان گفت افزایش گرلین کاملاً به افزایش شدت تمرین وابسته نیست.

کلیدواژه‌ها

• تمرین مقاومتی
• گرلین

عنوان مقاله [English]

The Effect of Circuit Resistance Training with Different Intensities on Ghrelin Concentration and Plasma GH in Young Women

نویسندگان [English]

• Amir Rashid lamir ¹
• Zahra Mir Zendedel ²
• Ahmad Ebrahimietri ¹
• Aliasghar Ravasi ³

¹

²

³

چکیده [English]

The aim of this study was to determine the effects of circuit resistance training with different intensities on plasma ghrelin and GH in non–athlete young women. For this purpose, 20 young women were voluntarily selected and randomly divided into four experimental and control groups. Experimental groups were three groups who performed the protocol with intensity of 40% 1RM (group 1), %60 1RM (group 2) and %80 1RM (group 3) while control group remained sedentary. Blood samples were collected before and immediately after the exercise. Data were analyzed using paired sample t test, one-way ANOVA and Pearson correlation coefficient (P?0.05). The results showed an increase in plasma ghrelin in all three intensities (P<0.05) and in group 2, ghrelin increased more than other groups (P<0.001). In three experimental groups, GH increased (P<0.05) while this increase was more in group 3 than other groups (P<0.001). There was no significant relationship between GH and ghrelin in any intensities (P=0.719). It can be concluded that the increase of ghrelin may be attributed to the response to the negative balance induced by intense resistance training. Also, an increase in ghrelin is not directly dependent on the intensity of training.

کلیدواژه‌ها [English]

• GH.
• Ghrelin
• resistance training