نویسنده

دانشیار گروه فیزیولوژی دانشگاه بوعلی سینا

چکیده

هدف از این پژوهش، ارائة یک مدل غیرورزشی پیشگوی VO2max با استفاده از متغیر فعالیت بدنی اندازه‌گیری شده به-وسیلة دستگاه گام‌شمار در مردان 65-40 ساله، سالم با سبک زندگی فعال است. به‌این منظور از 69 آزمودنی برای توسعه و اعتبارسنجی مدل پیشگو استفاده شد. ظرفیت عملی با استفاده از از تست یک مایل پیاده‌روی راکپورت اندازه‌گیری شد. شاخص‌های ترکیب بدن اندازه‌گیری شدند. فعالیت بدنی به‌وسیلة گام‌شمار (Hj-113 Omron) در طول روز به مدت2 هفتة متوالی اندازه‌گیری شد. همبستگی معناداری بین VO2max با متغیرهای مستقل ترکیب بدن و گام‌های روزانه مشاهده شد (05/0>p). همچنین گام‌های روزانه به‌طور معناداری با VO2max ارتباط داشت (70/0=R). آنالیز رگرسیون چندمتغیره نشان داد که VO2max با بهره‌گیری از متغیرهای سن، وزن، نسبت کمر به لگن و تعداد گام روزانه قابل پیشگویی است (001/0p<، ml/kg/min4/1=SEE، 92/0=R). هنگام استفاده از مدل پیشگو برای برآورد ظرفیت عملی آزمودنی‌ها، VO2max پیشگویی‌شده و اندازه‌گیری‌شده همبستگی معناداری با یکدیگر داشتند (005/0>p، 86/0=R). به‌نظر می‌رسد که گام‌های روزانه متغیر مفیدی برای مدل‌های غیرورزشی ظرفیت عملی در مردان میانسال است. احتمالاً این مدل دقت مدل‌های رگرسیون را برای پیشگویی دقیق‌تر VO2max در مطالعات گسترده مرتبط با سلامت افزایش خواهد داد

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Prediction of VO2max with Daily Step Counts in 40-65-Year-Old Men with Active Lifestyle

نویسنده [English]

  • Farzad Nazem

چکیده [English]

The aim of the study was to develop a non-exercise VO2max predictive model using a physical activity (PA) variable determined by pedometer-determined step counts (SC: steps/day) in active lifestyle men aged between 40 and 65. For this purpose, 69 subjects were used to develop and validate the new model. VO2max was measured using Rockport Fitness Walking Test. Anthropometric variables were measured. PA was measured by a pedometer (Hj-113 Omron, Japan) throughout the day for two consecutive weeks. The results showed a significant correlation between VO2max and independent (anthropometric and daily steps) variables (p>0.05). There was a significant relationship between SC and VO2max (partial correlation coefficient r=0.70, P<0.001). Multiple regression analysis showed that VO2max could be predicted with age, weight, WHR and daily SC (R=0.92, SEE=1.4 ml/kg/min, P<0.001). When the new prediction model was applied to estimate the participants’ VO2max, predicted VO2max and measured VO2max were significantly correlated (r=0.86, P<0.005). It seems that SC is a useful variable for non-exercise prediction of VO2max in middle-aged men. This model may increase the precision of regression models to predict VO2max in health-related studies.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Cardiorespiratory Fitness
  • Pedometer
  • Physical Activity
  • Prediction models