نویسنده
استادیار دانشگاه شهرکرد
چکیده
ویسفاتین، آدیپوکین تازه کشف شده ای است که با چاقی افزایش می یابد. به روشنی مشخص نیست که تمرینات موزون هوازی می توانند با تغییرات توده چربی و سطح چربی های خون در کاهش غلظت ویسفاتین پلاسما مؤثر باشند. هدف از این پژوهش تأثیر یک دوره تمرین هوازی موزون بر سطوح استراحتی ویسفاتین و برخی عوامل خطرزای متابولیک زنان دچار اضافه وزن بود. 23 نفر از دانشجویان دختر چاق با دامنة سنی 29- 18سال و BMI برابر یا بیشتر از 30 کیلوگرم بر متر مربع و محیط دور کمر برابر یا بیشتر از 88 سانتی متر، که در هیچ گونه برنامة تمرینی منظم و سازمان یافته شرکت نداشتند انتخاب شدند و
به طور تصادفی در 2 گروه کنترل (10 نفر) و تجربی(13 نفر) قرار گرفتند. برنامة تمرین ورزشی هوازی شامل 8 هفته تمرین هوازی موزون، هر هفته 3 جلسه و هر جلسه 60 دقیقه بود که با 55 درصد ضربان قلب بیشینه در هفتة اول شروع شد و
به تدریج با پیشرفت برنامة تمرینی به 70 درصد ضربان قلب بیشینه رسید. غلظت ویسفاتین و انسولین ناشتا به روش الایزا، کلسترول، تری گلیسرید، لیپوپروتئین با دانسیتة بالا و لیپوپروتئین با دانسیتة پایین و گلوکز به روش آنزیماتیک و مقاومت به انسولین با معادلة HOMA اندازه گیری شد. از آزمون t همبسته و مستقل به ترتیب برای بررسی تغییرات درون گروهی و
بین گروهی با سطح معناداری ? ? 0. 05 استفاده شد. نتایج نشان داد اجرای 8 هفته تمرین هوازی موزون به کاهش معنی دار سطح سرمی ویسفاتین پلاسما منجر شده است(002/0=p)، همچنین تمرین هوازی موزون موجب کاهش معنی داری در غلظت تری گلیسرید پلاسما (04/0=p)، کلسترول پلاسما (02/0=p)، غلظت LDL پلاسما (01/0=p) و همچنین افزایش معنی داری در غلظت HDL پلاسما (005/0=p) شد. علاوه بر این تغییر معنی داری در غلظت انسولین، گلوکز و مقاومت به انسولین مشاهده نشد. به نظر می رسد 8 هفته تمرین هوازی موزون می تواند از طریق کاهش تودة چربی بدن، محیط دور کمر، باسن، کاهش وزن و بهبود نیمرخ های لیپیدی از جمله کاهش LDL، تری گلیسرید، کلسترول و افزایش HDL در کاهش ویسفاتین پلاسما در زنان چاق مؤثر باشد
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
The Effect of Rhythmic Aerobic Exercise Training on Rest Visfatin Levels and Some Metabolic Risk Factors in Overweight Women
نویسنده [English]
- Mohamd Faramarzi
چکیده [English]
Visfatin is a newly discovered adipokine which increases along with obesity. It is not clear whether rhythmic aerobic endurance exercise training which induces changes in adipose tissue and blood lipid might decrease the plasma visfatin level. The aim of this study was to examine the effect of rhythmic aerobic endurance exercise training on rest visfatin levels some metabolic risk factors in obese women. 23 obese female university students (mean age 18 to 29 years, body mass index (BMI)?30 kg/ m2 and waist circumference?88 cm who did not participated in any regular training program) participated in this study and were randomly divided into experimental (n=13) and control (n=10) groups. The experimental group participated in a rhythmic aerobic exercise program (8 weeks, 3 sessions per week, one hour each session) with 55% HRmax in the first sessions, and gradually reaching 70% HRmax in the last session. Fasting visfatin and insulin were measured by an enzyme linked immunosorbent assay (ELISA). Cholesterol, triglyceride, lipoprotein with high and low density and glucose were measured by enzymatic system and insulin resistance was estimated using HOMA equation. In order to compare data within groups, dependent t test and to compare between groups, independent t test was used (??0. 05). The findings of this study showed that after 8 weeks of aerobic rhythmic exercise, serum level of plasma visfatin significantly decreased (p=0.002). The results showed that plasma triglyceride (p=0.04), plasma cholesterol (p=0.02) and plasma LDL (p=0.01) significantly decreased while plasma HDL significantly increased (p=0.005). Insulin, glucose and insulin resistance did not significantly change. Overall, it appears that rhythmic aerobic exercise training can decrease visfatin level in overweight women through reducing body fat percentage, waist and hip circumference, weight, LDL, triglyceride and cholesterol and increasing HDL.
کلیدواژه‌ها [English]
- Insulin Resistance.
- lipid profile
- Rhythmic aerobic exercise
- visfatin
)