نویسندگان

• محمد عزیزی ¹
• فرهاد رحمانی نیا ²
• حمید محبی ³
• محمد علی آذربایجانی ⁴

¹ دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی دانشگاه گیلان

² استاد دانشگاه گیلان

³ دانشیار دانشگاه گیلان

⁴ استادیار دانشگاه آزاد تهران واحد مرکز

چکیده

هدف از پژوهش حاضر, بررسی تاثیر فعالیت بدنی بر پاسخ کورتیزول و انرژی مصرفی مردان چاق و لاغر بود. به این منظور 12 دانشجوی پسر غیرورزشکار به صورت داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند و پس از بررسی سوابق پزشکی – ورزشی و تکمیل رضایت نامه، به دو گروه چاق (با میانگین سنی 9/1 ±83/22 سال، شاخص تودة بدنی 8/1 ±08/31 کیلوگرم بر مترمربع و حداکثر اکسیژن مصرفی 9/3 ± 45/35 میلی لیتر به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در دقیقه) و لاغر (با میانگین سنی 1 ±17/21 سال، شاخص تودة بدن 3/1 ± 2/18 کیلوگرم بر مترمربع و حداکثر اکسیژن مصرفی 3 ±86/45 میلی لیتر به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در دقیقه) تقسیم شدند. پروتکل فعالیت بدنی در ساعت 8 صبح انجام شد و شامل 30 دقیقه دویدن بر روی تردمیل با شدت 65% حداکثر اکسیژن مصرفی بود و به وسیلة دستگاه گازآنالایزر گازهای تنفسی اندازه گیری می شد. نمونه های بزاقی قبل از فعالیت، بلافاصله بعد از فعالیت، 15 و 30 دقیقه بعد از فعالیت جمع آوری شد. از آزمون های آماری t – استودنت و آنالیز واریانس با اندازه گیری مکرر برای ارزیابی کورتیزول، انرژی مصرفی، اکسیژن مصرفی و نسبت تبادل تنفسی بین دو گروه در حالت استراحت و فعالیت در سطح (05/0 P<) استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که تفاوتی بین سطح پایة کورتیزول بین دو گروه چاق و لاغر وجود ندارد، درحالی که غلظت کورتیزول در گروه چاق بلافاصله بعد از فعالیت ، 15 و 30 دقیقه بعد از فعالیت، به طور معنی داری بیشتر از گروه لاغر بود (05/0 P<). همچنین میانگین انرژی مصرفی فعالیت (کیلوکالری در دقیقه، یا کیلوکالری در دقیقه به ازای هر کیلوگرم تودة بدون چربی) درگروه چاق به طور معنی داری بیشتر از گروه لاغر بود (05/0 P< )، اما تفاوت معنی داری بین مقدار اکسیژن مصرفی و نسبت تبادل تنفسی بین دو گروه مشاهده نشد. بنابراین می توان نتیجه گرفت که درصد چربی بدن بر مقدار انرژی مصرفی و غلظت کورتیزول تاثیر می گذارد، و افراد چاق هنگام فعالیت، انرژی مصرفی بیشتر و سطح کورتیزول بالاتری نسبت به افراد لاغر دارند.

کلیدواژه‌ها

• انرژی مصرفی
• درصد چربی بدن و فعالیت بدنی .
• کورتیزول

عنوان مقاله [English]

The Effect of Exercise on Cortisol Responses and Energy Expenditure in Obese and Lean Men

نویسندگان [English]

• Mohammad Azizi ¹
• Farhad Rahmani- Nia ²
• Hamid Mohebi ³
• Mohammad Ali Azarbyejani ⁴

چکیده [English]

To investigate the effect of exercise on cortisol responses and energy expenditure in obese and lean men, we measured the energy expenditure (EE) and salivary cortisol responses of six obese (age 22.83± 1.9 yr; Vo2max,35.45±3.9 ml/min/kg; BMI 18.2±1.3 kg/m2) sedentary men. The protocol was running on a treadmill for 30 minutes with 65% maximal oxygen consumption. Student t-test and one-way ANOVA with repeated measures were used to evaluate cortisol, EE, Vo2 and RER between groups during the baseline and exercise periods (P<0.05). Our results showed that during the baseline period, there were no differences between lean and obese groups in salivary cortisol. In contrast, immediately, 15 minutes and 30 minutes after the exercise, obese group had significantly higher cortisol concentration than lean group (P<0.05). In obese group, mean EE (Kcal/min or kcal/min/FFM) was significantly higher than lean group, but there were no differences in RER and VO2 between lean and obese groups (P<0.05). It can be concluded that body fat percent affects cortisol response and energy expenditure, and obese men had higher EE and cortisol levels after 30 minutes of exercise than lean men.

کلیدواژه‌ها [English]

• Body Fat Percent
• Cortisol Response
• Energy expenditure
• Exercise.