نوع مقاله : مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

نویسندگان

• بهرام عابدی ¹
• بهزاد عابدی ²

¹ استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد محلات

² کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزش دانشگاه آزاد اسلامی - واحد محلات

چکیده

هدف از این پژوهش بررسی اثر دوازده هفته برنامۀ تمرینی مقاومتی بر برخی عوامل آمادگی جسمانی و نشانگرهای التهابی در مردان دچار اضافه وزن بود. در یک کار‌آزمایی نیمه‌تجربی 25 مرد جوان (دامنۀ سنی 96/1±9/20  سال و قد 39/7±34/170سانتی‌متر) به‌صورت هدفمند در دسترس انتخاب شدند و به‌طور ‌تصادفی در دو گروه تمرین مقاومتی (15 نفر) و کنترل (10 نفر) قرار گرفتند. گروه تمرین مقاومتی به مدت دوازده هفته و سه جلسه در هفته با شدت‌های متفاوت به تمرین پرداختند. تمرینات مقاومتی شامل شش حرکت ایستگاهی به‌صورت دایره‌ای بود. پنج میلی‌لیتر خون وریدی قبل از تمرین و 24 ساعت پس از آخرین جلسۀ تمرین در وضعیت ناشتا به‌منظور تعیین برخی نشانگرهای التهابی جمع‌آوری شد. با استفاده از آزمون t مستقل و زوجی‌شده وزن و شاخص تودۀ بدنی آزمودنی‌ها پس از دوازده هفته تمرین تغییر معناداری نداشت (05/0P>). اما برخی عوامل آمادگی جسمانی (,VO­_2peak یک تکرار بیشینه پرس ساق و پرس سینه) افزایش و برخی ویژگی‌های آنتروپومتریکی (نسبت محیط کمر به لگن و درصد چربی بدن) آزمودنی‌ها بعد از دوازده هفته، کاهش معناداری یافتند (05/0P<). همچنین گروه تمرینی کاهش معناداری در مقاومت به انسولین، سطوح لپتین و TNF-α از خود نشان دادند (05/0P<). ضریب همبستگی پیرسون رابطۀ معناداری را بین TNF-α با BMI، W/H، درصد چربی بدن و انسولین نشان داد (05/0P<).  نتایج به‌دست‌آمده نشان داد که دوازده هفته تمرین مقاومتی در مردان جوان غیر‌فعال دارای اضافه می‌تواند برخی عوامل آمادگی جسمانی و آنتروپومتریک و همچنین نشانگرهای التهابی را بهبود بخشد.

کلیدواژه‌ها

• تمرین مقاومتی
• مردان
• نشانگرهای التهابی

عنوان مقاله [English]

The Effects of Resistance Training on some of the Factors of Health-Related Physical Fitness and Inflammatory Markers in Overweight Men

نویسندگان [English]

• Bahram Abedi ¹
• Bahzad Abedi ²

¹ Assistant Professor, Department of Physical Education, Islamic Azad University of Mahalat, Iran

² Msc Department of Physical Education, Islamic Azad University of Mahalat, Iran

چکیده [English]

The purpose of this study was to study the effects of the 12-week resistance training program on some physical fitness and inflammatory markers factors in overweight men. In a semi-empirical trial, 25 young male (age= 20.9 ± 1.96 and height= 170.34 ± 7.39 cm) were purposefully selected and randomized in two groups of resistance training (n=15) and control (n=10) groups. The resistance training was performed with different intensities for a period of 12 weeks, three sessions a week. The resistance training consists of 6 stationary circular motions. 5 ml of venous blood was collected in fasting state before and 24 hours after the last training session to determine inflammatory markers. Independent and paired t test indicated that weight and BMI of subjects did not change significantly after 12 weeks of activity (P> 0.05). But some physical fitness factors (1-RM leg press, VO2 peak, 1-RM bench press) increased, and some anthropometric factors (WH and percentage of body fat) decreased significantly, after 12 weeks (P <0.05). The Exercise group showed significant reductions in insulin resistance, leptin level and tumor necrosis factor-alpha (TNF-α) (P <0.05). Pearson correlation coefficient showed a significant relationship between TNF-α with BMI, W / H, percentage of body fat and insulin (P <0.05). Based on the results of this study, it was found that 12 weeks of resistance training can improve some physical fitness and anthropometric factors and also inflammatory markers in sedentary overweight young men.

کلیدواژه‌ها [English]

• inflammatory markers
• men
• resistance training