نویسندگان

• رحمن سوری ¹
• حامد برزگر ²
• علی اکبرنژاد ¹

¹ دانشگاه تهران-دکتری فیزیولوژی ورزشی

² دانشگاه تهران-کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی

چکیده

هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر ضرباهنگ های مختلف موسیقی بر پاسخ های قلبی- تنفسی مردان جوان سالم در مراحل فعالیت ورزشی فزاینده بود. به این منظور 17مرد غیر ورزشکار سالم، با میانگین و انحراف استاندارد سن 97/0±76/19 سال، قد 72/6±176 سانتی متر و وزن 95/5±5/68 کیلوگرم، به صورت داوطلبانه در مطالعه‌ی حاضر شرکت کردند.کلیة آزمودنی ها با استفاده از روش تعادل مقابل در شرایط تجربی بدون موسیقی، با موسیقی ضرباهنگ تند و با موسیقی ضرباهنگ کند، با استفاده از آزمون بروس تا حد واماندگی به فعالیت پرداختند. کلیة شاخص های عملکرد قلبی- تنفسی در توالی های زمانی سوم، ششم و نهم ارزیابی شد. فاصلة زمانی بین هر مرحله 72 ساعت در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد، گوش دادن به هر دو نوع موسیقی هنگام فعالیت ورزشی فزاینده موجب کاهش معنی دار شاخص درک فشار (001/0P=) و تعداد تنفس در دقیقه (0001/0P=) در مرحلة سوم آزمون، برون ده قلبی، اکسیژن مصرفی، ضربان قلب و تهویة دقیقه‌ای در تمامی مراحل آزمون شد(05/0P<)، اما تغییر
معنی دار حداکثر اکسیژن مصرفی(764/0P=) حداکثر ضربان قلب (478/0P=) و همچنین حجم ضربه ای و حجم جاری در هیچ یک از مراحل فعالیت مشاهده نشد(05/0P<). یافته های پژوهش حاکی از آن است که موسیقی احتمالأ در شدت های متوسط فعالیت ورزشی بر شاخص درک فشار، تأثیر می گذارد. همچنین، احتمالا سطح بیشینة‌ برخی متغیرهای قلبی کمتر تحت تأثیر گوش دادن به موسیقی قرار می گیرد

عنوان مقاله [English]

The Effect of Different Music Rhythms on Cardio Respiratory Responses during Incremental Exercise in Healthy Young Men

نویسندگان [English]

• Rahman Souri ¹
• Hamed Barzegar ²
• Ali Akbarnezhad ¹

¹

²

چکیده [English]

The aim of this study was to investigate the effect of different music rhythms on cardio respiratory responses during incremental exercises in young men. For this purpose, 17 non-athlete healthy males (ages: 19.76±0.97 yr, height: 176±6.72 cm, weight: 68.5±5.95 kg) voluntarily participated in this study. They performed Bruce protocol until exhaustion with no music, slow music and fast music conditions through counter balance format. All cardio respiratory indexes were measured in the 3rd, 6th and 9th time intervals. Each time interval was 72 hours. The results showed that listening to music (fast and slow) during incremental exercise significantly decreased perceived exertion (P=0.001) and respiratory rate per minute (P=0.0001) in the third stage, heart output, VO2, heart rate, ventilation per minute in all stages of test (P?0.05). But there was no significant change in Vo2max (P=0.764), maximum heart rate (P=0.478), stroke volume and tidal volume in all stages of the test (P<0.05). It can be concluded that music may influence perceived exertion in moderate intensity exercises. Probably, maximum levels of some cardiovascular variables are less influenced by music.

کلیدواژه‌ها [English]

• Cardio Respiratory Responses
• Exhaustion
• Musical Rhythms
• non-athlete
• Perceived Exertion Index