نوع مقاله : مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
نویسندگان
1 گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تربیت دبیرشهید رجایی، تهران، ایران
2 استادیار گروه علوم پایه، دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار
3 گروه تربیت بدنی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه رازی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران
چکیده
مقدمه: بررسی اثربخشی استفاده همزمان از اقدامات عینی و ذهنی سندرم بیش تمرینی در کشتی گیران پهلوانی.
روش کار: 30 کشتی گیر حرفه ای پهلوانی در این مطالعه شرکت کردند. یک هفته قبل از شروع برنامه تمرینی رسمی به مدت سه ماه، سطح سرمی تستوسترون، کورتیزول، TNF-α و IL-6 اندازه گیری شد. پرسشنامه Société Francaise de Medicine du Sport (SFMS-Q) نیز در این مرحله اجرا شد. در اواسط و همچنین در پایان این دوره مجدداً تمامی این متغیرها اندازه گیری شد.
یافته‌ها: سطوح سرمی کورتیزول، TNF-α و IL-6 و همچنین امتیاز SFMS-Q به‌طور معنی‌داری بالاتر بود و سطح سرمی تستوسترون در پایان برنامه تمرینی به‌طور معنی‌داری کمتر از قبل بود. -آزمون (05/0p<). همچنین، بین نمرات SFMS-Q و کورتیزول (0.001 = p)، TNF-α (0.022 = p) و IL-6 (0.001 = p) در پایان فصل همبستگی مثبت وجود داشت. همچنین یک همبستگی منفی بین نمره SFMS-Q و تستوسترون در پایان برنامه تمرینی مشاهده شد (016/0 = p).
نتیجه گیری: در نتیجه تمرینات ویژه کشتی پهلوانی، احتمال تغییر به سمت سندرم بیش تمرینی وجود دارد. همچنین به نظر می‌رسد که معیارهای ذهنی تمرین بیش از حد به تغییر بار تمرینی حساس‌تر است و می‌تواند برای تشخیص سندرم‌های بیش تمرینی در مراحل اولیه مورد استفاده قرار گیرد. در نهایت، استفاده همزمان از اقدامات عینی و ذهنی تمرین بیش از حد در یک رویکرد طولی می‌تواند راهی موثر برای پیشگیری از سندرم بیش تمرینی باشد.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
The concurrent use of objective and subjective measures of overtraining syndrome in Pahlavani wrestlers: A longitudinal study
نویسندگان [English]
- Pouria Khosravi Mashizi 1
- Hossein Pirani 2
- Ehsan Amiri 3
- Bahram Yousefy 3
- Mahsa Ahmadi Dormian 3
1 Department of Sports Physiology, Faculty of Physical Education and Sports Sciences, Shahid Rajaei Teacher Training University, Tehran, Iran
2 Department of Basic Sciences, Chabahar University of Maritime and Marine Sciences
3 Department of Physical Education, Faculty of Physical Education and Sports Sciences, Razi University of Kermanshah, Kermanshah, Iran
چکیده [English]
Introduction: To evaluate the efficacy of the concurrent use of objective and subjective measures of overtraining syndrome in Pahlavani wrestlers.
Methods: Thirty professional Pahlavani wrestlers participated in this study. One week before beginning the official training program lasting for three months, serum levels of Testosterone, Cortisol, TNF-α, and IL-6 were measured. The Société Francaise de Médicine du Sport Questionnaire (SFMS-Q) was also implemented at this stage. In the middle and also at the end of this period, all these variables were measured again.
Results: The serum levels of Cortisol, TNF-α, and IL-6, as well as the score of the SFMS-Q were significantly higher, and serum levels of Testosterone was significantly lower at the end of the training program compared to the pre-test (p<0.05). Also, there were positive correlations between the SFMS-Q scores and Cortisol (p = 0.001), TNF-α (p = 0.022), and IL-6 (p = 0.001) at the end of the season. A negative correlation was also observed between the SFMS-Q score and the Testosterone at the end of the training program (p = 0.016).
Conclusion: There is a possibility of shifting toward the overtraining syndrome as a result of Pahlavani wrestling-specific training. Also, it seems that subjective measures of overtraining are more sensitive to change in training load and could be used to detect overtraining syndromes at early stages. Finally, the concurrent use of objective and subjective measures of overtraining in a longitudinal approach could be an effective way to prevent the overtraining syndrome.
کلیدواژه‌ها [English]
- objective method
- mental method
- training pressure
- overtraining syndrome. Pahlavani wrestler
)