2024-03-29T08:30:30Z
https://jsb.ut.ac.ir/?_action=export&rf=summon&issue=6900
Journal of Sport Biosciences
2008-9325
2008-9325
1393
6
2
بررسی تأثیر دورۀ قاعدگی بر متابولیسم سوبسترا و مصرف انرژی طی فعالیت فزایندۀ واماندهساز در دختران دانشجو
ندا
بدری
محمدرضا
حامدی نیا
امیرحسین
حقیقی
هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر دورۀ قاعدگی بر متابولیسم سوبسترا، مصرف انرژی و عملکرد طی فعالیت فزایندۀ واماندهساز در دختران دانشجو بود. به این منظور پانزده دانشجوی دختر (با میانگین سن 47/1± 17/21 سال و شاخص تودۀ بدنی 71/1 ± 55/20 کیلوگرم بر مترمربع) بهطور داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. طرح تحقیق در سه مرحلۀ خونروی، فولیکولی و مرحلۀ انتهایی لوتئال از چرخۀ قاعدگی تنظیم شد. پروتکل ورزشی بهصورت فزاینده تا واماندگی ادامه یافت. اکسیژن و دیاکسیدکربن دم و بازدمی آزمودنیها نیم ساعت قبل از فعالیت در حالت خوابیده (حالت پایه)، حین فعالیت فزاینده تا واماندگی و یک ساعت بعد از اتمام برنامۀ تمرینی در حالت خوابیده بهعنوان EPOC جمعآوری و تجزیهوتحلیل شد. مقدار اکسیداسیون چربی، کربوهیدرات و هزینۀ انرژی از طریق فرمولهای فراین و کالریسنجی غیرمستقیم اندازهگیری شد. دادهها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون ANOVA با اندازهگیری مکرر تحلیل شد. نتایج نشان داد که تفاوت معناداری در انرژی مصرفی، عملکرد، اکسیداسیون کربوهیدرات و چربی در مراحل مختلف قاعدگی (خونروی، فولیکولی و لوتئال)، طی تمرین فزاینده تا واماندگی وجود ندارد. در فعالیت ورزشی فزاینده، کالری مصرفی و اکسیداسیون کربوهیدرات و چربی در مرحلۀ خونروی، ابتدای فولیکولی و انتهای لوتئالی احتمالاٌ بهسبب عدم تفاوت زیاد بین غلظت هورمون های استروژن و پروژسترون در دختران جوان تفاوت چشمگیری ندارد.
Exhaustive Incremental Exercise
Menstrual Cycle
performance
Substrate metabolism
Young girls
2014
06
22
129
146
https://jsb.ut.ac.ir/article_50859_fbf04a810d0c476d3effb7d1c1184c46.pdf
Journal of Sport Biosciences
2008-9325
2008-9325
1393
6
2
غوطهوری در آب سرد پس از فعالیت ورزشی آسیبزا، اوج بیان پروتئین HSP25 را به تعویق میاندازد
عباسعلی
گائینی
رعنا
فیاض میلانی
ندا
خالدی
محمدرضا
کردی
مهدی
هدایتی
گلنوش
صدق روحی
نشان داده شده است فعالیت ورزشی نامتعارف به آسیب میوفیبریلی منجر میشود. در سالهای اخیر، غوطهوری در آب سرد (CWI) پس از جلسات تمرینی سنگین و مسابقات با هدف کاهش کوفتگی رواج یافته است. با وجود این، هیچ منطق علمی محکمی در تأیید اینکه آیا این روش واقعا بازیافت پس از فعالیت ورزشی را تسریع میکند، وجود ندارد. علاوهبر این، سؤال حیاتی این است که آیا ممکن است این روش در سازگاریهای کوتاهمدت ناشی از جلسات ورزشی تداخل ایجادکند. هدف:HSP25 بهعنوان یکی از پروتئینهای استرسی -که نشان داده شده است نقش مهمی در فرایند بازشکلگیری دورۀ بازیافت پس از فعالیت ورزشی آسیبزا دارد- در این تحقیق بررسی شده است. هدف این تحقیق بررسی بیان پروتئین HSP25 پس از بهکارگیری غوطهوری در آب سرد در پی فعالیت ورزشی آسیبزا، در زمانهای مختلف دورۀ بازیافت بود. روش: 96 سرموش صحرایی نر ویستار (با وزن 10±290 گرم و سن 8 تا 9 هفته ) در گروه فعالیت ورزشی (Ex) و گروه غوطهوری در آب سرد پس از فعالیت ورزشی (Ex+CWI) قرار داده شدند. هر گروه به شش زیرگروه در زمانهای مختلف قبل و پس از فعالیت ورزشی (قبل، 5/0، و 24، 48، 72، و 168 ساعت پس از فعالیت ورزشی) تقسیم شد. پروتکل فعالیت ورزشی شامل 45 دقیقه دویدن سراشیبی روی نوارگردان ( سرعت 20 متر بر دقیقه، شیب منفی 17 درجه) و پروتکل غوطهوری در آب سرد شامل 10 دقیقه غوطهوری در آب 10 درجۀ سانتیگراد بود. پروتئین HSP25 عضلۀ اسکلتی نعلی با روش ELISA، در زمانهای مورد نظر سنجیده شد. آزمون آماری درونگروهی تحلیل واریانس بود. از آزمون تی مستقل نیز برای مقایسۀ بین گروهها در زمانهای مختلف استفاده شد. سطح معناداری آزمون 05/0 در نظر گرفته شد. نتایج: مشاهده شد پروتئین HSP25 عضله در تمام زمانهای مختلف مورد سنجش پس از فعالیت ورزشی- بهغیر از زمان 168 ساعت -درحد معناداری افزایش داشت (P<0.05). با وجود این، افزایش بیان پروتئین HSP25 در گروه Ex، در وهلۀ زمانی 48 ساعت و در گروه Ex+CWI، در وهلۀ زمانی 72 ساعت به اوج رسید. نتیجهگیری: مهمترین یافتۀ پژوهش آن است که CWIدر بیان پروتئین HSP25 عضلۀ اسکلتی تأخیر ایجاد میکند. این یافته ها غیرمستقیم نشان میدهند بهکارگیری غوطهوری در آب سرد پس از فعالیت ورزشی میتواند میزان پاسخ عضلۀ اسکلتی به آسیب ناشی از فعالیت ورزشی را افزایش دهد و دورههای بازیافت را به تعویق اندازد.
CWI
Eccentric Contraction
HSP25
recovery
2014
06
22
147
160
https://jsb.ut.ac.ir/article_35064_39c839270d156bb8ce6355d371c11c85.pdf
Journal of Sport Biosciences
2008-9325
2008-9325
1393
6
2
مقایسۀ تأثیر یک جلسه فعالیت ورزشی مقاومتی به دو شیوۀ سوپرستهای معکوس و ترکیبی بر پاسخ کراتین کیناز، فاکتور رشد شبهانسولینی و هورمون رشد پلاسما در مردان تمرینکرده
حسین
سلیمانی
رضا
قراخانلو
حمید
رجبی
تمرینات سوپر نوعی از تمرینات قدرتیاند که در آن استراحت بینستی محدود است. هدف از پژوهش حاضر بررسی پاسخ CK,IGF-1,GH پلاسما نسبت به دو نوع سوپرست ترکیبی و معکوس بود. چهارده مرد تمرینکرده با میانگین شاخص تودۀ بدن 59/2±25/23 و میانگین سنی 32/2±24 سال در این پژوهش شرکت کردند. آزمودنیها به دو گروه هفت نفری تقسیم شدند و از شیوۀ تمرینی متقاطع برای اجرای تمرینات استفاده شد. تمرینات بهصورت سوپرستهای معکوس و ترکیبی و با شدت 10RM اجرا و نمونههای خونی در محل تمرین از آزمودنیها گرفته شد. بررسی نتایج به روش آماری t test جفتی نشان داد که تنها CK بین دو روش تفاوت معناداری دارد (006/0P=) (در تمرین ترکیبی بیش از معکوس) و GH (191/0P=) و IGF-1(256/0P=) تفاوت معناداری بین دو شیوۀ تمرینی نشان ندادند. ازاینرو ممکن است تمرینات مقاومتی سوپرترکیبی و معکوس پاسخهای رشدی مشابهی داشته باشند، اما به لحاظ پاسخ آسیب متفاوت باشند، یعنی تمرین ترکیبی پاسخ آسیب بیشتری را ایجاد کند.
10-RM
Resistance exercise
compound superset
reverse superset
2014
06
22
161
173
https://jsb.ut.ac.ir/article_50930_a8e93a0120b14fd1afc09fbd2ef68fa3.pdf
Journal of Sport Biosciences
2008-9325
2008-9325
1393
6
2
اثر تعاملی تمرین مقاومتی و مکمل کراتین بر قدرت فلکشن عضلۀ دوسر بازوی دانشجویان دختر
معصومه
سیف
محمد علی
سمواتی شریف
علیرضا
خادمی
هدف از این تحقیق بررسی تأثیر استفادۀ همزمان کراتین و تمرینات مقاومتی بر قدرت فلکشن عضلۀ دوسر بازوی دانشجویان دختر تربیت بدنی در نیمسال آخر است. بدین منظور 30 دانشجو بهطور تصادفی انتخاب و بهصورت تصادفی به سه گروه دهنفره ( تجربی 1 سن: 4/1 ±8/19سال، وزن: 4/4 ±9/53کیلوگرم، قد: 4/4±162 سانتیمتر، تجربی 2 سن: 3/1 ±6/19سال ، وزن: 5/7 ±2/51کیلوگرم، قد: 2/5 ±8/162 سانتیمتر و کنترل سن:0/1 ±8/19سال، وزن: 9/3 ±59کیلوگرم، قد: 9/4 ±162 سانتیمتر) تقسیم شدند. از سه گروه پیشآزمون و بعد از شش هفته، پسآزمون در زمینۀ برآورد قدرت فلکشن عضلۀ دوسر بازو با استفاده از دینامومتر بهعمل آمد. گروههای تجربی 1 و 2 در برنامۀ تمرینی مقاومتی ششهفتهای مککوئین شرکت کردند. در طول این مدت گروه تجربی 1 از مکمل کراتین و گروه تجربی 2 از دارونما استفاده کردند. گروه کنترل در هیچ مداخلۀ تمرینی شرکت نکرده و از هیچگونه مکمل و دارونمایی نیز استفاده نکردند. برای تجزیهوتحلیل دادههای درونگروهی از آزمون تی وابسته و بین گروهها آزمونهای تحلیل واریانس یکطرفه (One Way Anova) و در محیط نرمافزار spss نسخۀ هجده استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد، در گروه تجربی 1 پس از شش هفته استفادۀ همزمان مکمل کراتین و انجام تمرینات مقاومتی، قدرت فلکشن عضلۀ دوسر بازو بهصورت معناداری افزایش یافت (004/0= P). در گروه تجربی2 (دارونما) هیچگونه اختلاف معناداری در میزان قدرت اندام مشاهده نشد) 242/0= .(P در گروه کنترل قدرت بهصورت معناداری کاهش یافت (001/0P= ). بنابراین میتوان نتیجه گرفت استفادۀ همزمان از تمرینات مقاومتی و مکمل کراتین بهمنظور افزایش قدرت، بهویژه برای اجرای بهتر رویدادهای ورزشی میتواند سودمند باشد.
Creatine Supplement
Flexion Strength of Biceps Brachii
Placebo
Resistance Training with Weights
2014
06
22
175
189
https://jsb.ut.ac.ir/article_50861_f7d11c4a2fae6d639465e6d12139e282.pdf
Journal of Sport Biosciences
2008-9325
2008-9325
1393
6
2
تأثیر تمرین پلایومتریک، قدرتی و ترکیبی بر چابکی کشتیگیران آزادکار جوان شهرستان ایلام
علی اصغر
رواسی
عباسعلی
گائینی
مجید
تاسمه
هادی
عبدی
امیر
عبدالمحمدی
هدف از این تحقیق بررسی تأثیر هشت هفته تمرین پلایومتریک، قدرتی و ترکیبی بر چابکی کشتیگیران آزادکار جوان شهرستان ایلام بود. این تحقیق از نوع تحقیقات نیمهتجربی است که جامعۀ آماری آن را 328 کشتیگیر جوان آزادکار شهرستان ایلام تشکیل داده است. بدین منظور 40 نفر از آنها بهصورت تصادفی انتخاب و پس از اجرای آزمون چابکی ایلینویز در پیشآزمون، بهصورت تصادفی به چهار گروه10 نفرۀ تمرین قدرتی، پلایومتریک، ترکیبی و کنترل تقسیم شدند و پس از هشت هفته اجرای پروتکلهای تمرینی مجدداً در پسآزمون تست ایلینویز بهعمل آمد. برای تجزیهوتحلیل دادهها از آزمون تی وابسته، تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی LSD استفاده شد، سطح معناداری 05/0P< در نظر گرفته شد. یافتههای تحقیق حاکی از آن بود که انجام هشت هفته تمرینات قدرتی، پلایومتریک و ترکیبی بر کاهش زمان آزمون چابکی کشتیگیران تأثیر معناداری دارد (05/0P<). در مورد تفاوتهای بینگروهی، نتایج آزمون تحلیل واریانس یکطرفه نشان داد که در پیشآزمون تفاوت معناداری بین میزان چابکی آزمودنیها در هر یک از گروههای تحقیق وجود ندارد (655/0, P= 856f=). اما پس از هشت هفته مداخلههای تمرینی اختلاف معناداری بین آنها مشاهده شد (009/0, P= 48/4f=). نتایج آزمون تعقیبی LSD نشان داد که بیشترین تأثیر بر بهبود چابکی ابتدا مربوط به تمرینات ترکیبی سپس تمرینات پلایومتریک و در نهایت تمرینات قدرتی بوده است. البته بین گروههای تمرین ترکیبی و پلایومتریک و بین گروههای تمرین قدرتی و کنترل این اختلاف معنادار نبود. با توجه به نتایج تحقیق حاضر میتوان نتیجه گرفت که، برای بهبود وضعیت چابکی کشتیگیران، انجام تمرینات پلایومتریک و بهخصوص تمرینات ترکیبی (پلایومتریک _ قدرتی) بسیار مفیدتر از انجام تمرینات صرفاً قدرتی است. در نتیجه انجام تمرینات مذکور با تأکید بر رعایت ویژگیهای نمونههای تحقیق و معیارهای ورود و خروج نمونهها در تحقیق حاضر توصیه میشود.
agility
Freestyle Wrestler
plyometric training
strength training
2014
06
22
191
204
https://jsb.ut.ac.ir/article_50862_9d4497d4bcf49f8297aa8fa5a9fa076a.pdf
Journal of Sport Biosciences
2008-9325
2008-9325
1393
6
2
تأثیرات حاد دو برنامۀ تمرین مقاومتی با شدت متوسط، حجم برابر و سرعتهای آهسته و سریع بر برخی هورمونهای آنابولیک و کاتابولیک
علیرضا
حسینی کاخک
محمد
جابری شهرکی
محمدرضا
حامدی نیا
هدف از تحقیق حاضر مطالعۀ تأثیرات حاد دو برنامۀ تمرین مقاومتی با سرعت آهسته و سریع بر برخی هورمونهای آنابولیک و کاتابولیک بود. ده مرد جوان (سن 76/1 ± 3/23 سال) در یک طرح تصادفی متقاطع در سه حالت کنترل، تمرین مقاومتی آهسته و تمرین مقاومتی سریع قرار گرفتند. آزمودنیها شش حرکت را در چهار ست با شدت 65- 60 درصد یک تکرار بیشینه انجام دادند. نمونههای خونی قبل، بلافاصله و نیم ساعت بعد از تمرین گرفته شد. نتایج نشان داد تمرین آهسته و سریع موجب افزایش معنادار هورمون رشد (بهترتیب حدود 250 و 200 درصد) بلافاصله بعد از تمرین شد. اما بین دو نوع تمرین تفاوتی وجود نداشت. در تمرین مقاومتی آهسته بلافاصله بعد از تمرین مقادیر تستوسترون بهطور معناداری افزایش یافت. تمرین مقاومتی آهسته و سریع تأثیری بر کورتیزول، انسولین و گلوکز نداشت. میتوان گفت تمرینات مقاومتی آهسته نسبت به تمرینات مقاومتی سریع تأثیر بیشتری بر ترشح هورمون تستوسترون دارد.
Fast Movements
GH
Resistance exercise
Slow Movements
Testosterone
2014
06
22
205
218
https://jsb.ut.ac.ir/article_35055_8fc4db8d4cb3b7ca2077d201f8169748.pdf
Journal of Sport Biosciences
2008-9325
2008-9325
1393
6
2
بررسی تأثیر موسیقی با ریتم متوسط بر شاخص درک فشار و ضربان قلب در شدتهای مختلف تمرین استقامتی در مردان جوان ورزشکار
زهرا
سوری
علی
حیرانی
امیر عباس
منظمی
هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر موسیقی با ریتم متوسط بر شاخص درک فشار و ضربان قلب در شدتهای مختلف تمرین استقامتی در مردان جوان ورزشکار بود.10دانشجوی مرد ورزشکار با میانگین و انحراف استاندارد سن 60/2±6/21سال بهصورت داوطلبانه انتخاب شدند. تحقیق حاضر با استفاده از روش همگذری در دو مرحله با و بدون موسیقی به انجام رسید. نتایج نشان داد ضربان قلب در مرحلۀ گرم کردن بین دو شرایط تفاوت معناداری نداشت (05/0P>). در مرحلۀ فعالیت با شدتهای 60 و 70 درصد ضربان قلب بیشینه در شرایط موسیقی ریتم متوسط ضربان قلب فعالیت و شاخص درک فشار نسبت به شرایط بدون موسیقی کاهش معناداری نشان داد (05/0P<). در فعالیت با بیشترین شدت، میزان ضربان قلب حین تمرین و شاخص درک فشار، کاهش کمی را نشان داد، ولی معنادار نبود (05/0P>). یافتهها نشان داد که موسیقی با ریتم متوسط در شدتهای تمرین کم و متوسط آثار فشار تمرین را بر ضربان قلب و شاخص درک فشار تعدیل میکند، ولی در شدتهای بیشتر تأثیر زیادی ندارد.
heart rate
Music
Perceived Exertion
Physical Activity
2014
06
22
219
231
https://jsb.ut.ac.ir/article_32140_cacf037f501ebe5755f9a80a66800a8f.pdf
Journal of Sport Biosciences
2008-9325
2008-9325
1393
6
2
اثر دوازده هفته تمرین مقاومتی دایرهای بر پروتئین واکنشگر C و نیمرخ لیپیدی زنان غیرفعال
مهدی
مقرنسی
میترا
باقری
افزایش شاخص التهابی پروتئین واکنشگر C (CRP) و نیمرخ لیپیدی با افزایش خطر بیماریهای قلبی-عروقی همراه است. با وجود این، تأثیر تمرینات مقاومتی بر این عوامل خطرزای قلبی-عروقی در زنان ناشناخته است. هدف: بررسی اثر دوازده هفته تمرین مقاومتی دایرهای بر پروتئین واکنشگر C و نیمرخ لیپیدی زنان غیرفعال. روش: 24 زن جوان غیرفعال با میانگین سنی 50/3± 26 سال، قد 50/2±160 سانتیمتر و وزن 93/6±62 کیلوگرم،به طور داوطلبانه انتخاب و بهصورت تصادفی ساده به دو گروه 12 نفرۀ کنترل و تجربی تقسیم شدند. برنامۀ تمرینی شامل دوازده هفته تمرین مقاومتی دایرهای، هر هفته سه جلسه به مدت 20 تا 60 دقیقه، در هشت ایستگاه با شدت 65 تا80 درصد یک تکرار بیشینه(1RM) بود. خونگیری پس از 14 ساعت ناشتایی قبل از شروع تحقیق و 48 ساعت پس از آخرین جلسۀ تمرینی انجام گرفت. دادهها با آزمون کولموگروف-اسمیرنوف، t وابسته و مستقل در سطح معناداری 05/0≥α تحلیل شد. نتایج: پس از دوازده هفته تمرین مقاومتی، در گروه تجربی و در مقایسۀ بینگروهی، مقادیر CRP، تریگلیسرید (TG)، کلسترول تام (TC) و لیپوپروتئین کمچگال (LDL-C) و لیپوپروتئین خیلی کمچگال (VLDL-C) با تغییرات معناداری همراه بود (05/0≥p)، درحالیکه لیپوپروتئین پرچگال (HDL-C) تغییر معناداری نداشت (05/0≤p). نتیجهگیری: بنابراین، بهنظر میرسد این شیوۀ تمرین مقاومتی دایرهای با توجه به کاهش عوامل خطرزا، روشی مفید و ارزشمند برای پیشگیری و کاهش بیماریهای قلبی-عروقی و ارتقای سلامت زنان باشد.
CRP
Circuit Resistance Training
Cardiovascular diseases
lipid profile
2014
06
22
233
244
https://jsb.ut.ac.ir/article_50863_a1b5fb86bc799f1a53712c20abd61932.pdf
Journal of Sport Biosciences
2008-9325
2008-9325
1393
6
2
چکیده های انگلیسی
2014
06
22
1
8
https://jsb.ut.ac.ir/article_51486_bad9866404766ce913c46e941e7415ea.pdf