%0 Journal Article %T تأثیر همزمانی موسیقی- فعالیت‌بدنی بر سطح اکسیژن مصرفی، تواتر تنفسی و ایمونوگلوبولین A بزاق دانشجویان تربیت‌بدنی %J نشریه علوم زیستی ورزشی %I دانشگاه تهران %Z 2008-9325 %A آصفی, یحیی %A ثمره جلالی, فاطمه %D 2021 %\ 11/22/2021 %V 13 %N 3 %P 367-381 %! تأثیر همزمانی موسیقی- فعالیت‌بدنی بر سطح اکسیژن مصرفی، تواتر تنفسی و ایمونوگلوبولین A بزاق دانشجویان تربیت‌بدنی %K اکسیژن مصرفی %K تواتر تنفسی %K سیستم عصبی خودمختار %K فعالیت بدنی %K موسیقی همزمان %R 10.22059/jsb.2021.320718.1461 %X هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر همزمانی موسیقی با فعالت‌بدنی بر ایمونوگلوبولین A ، اکسیژن مصرفی و تواتر تنفسی می‌باشد. بدین منظور، 18 دانشجوی پسر رشته تربیت بدنی (با میانگین سنی 39/2±6/22 سال، وزن 82/13±44/78 کیلوگرم، شاخص توده بدن 68/3±36/22 کیلوگرم بر متر مربع و قد 08/0±75/1 متر) انتخاب شدند و طی سه جلسه مجزا مورد ارزیابی قرار گرفتند. طی جلسه نخست و با استفاده از آزمون فزاینده بر روی دوچرخه کارسنج، حداکثر بازده توان آزمودنی‌ها اندازه گیری شد. آزمودنی‌ها طی جلسات دوم و سوم در آزمایشگاه حضور یافته و به مدت 20 دقیقه و با شدت 60 درصد حداکثر بازده توان بر روی دوچرخه کارسنج رکاب زدند. ترتیب جلسات با و بدون موسیقی در بین آزمودنی‌ها به صورت تصادفی معکوس بود. یکی از جلسات همراه با موسیقی و دیگری بدون موسیقی اجرا شد. همزمان با رکاب زدن، اکسیژن مصرفی و تواتر تنفسی آزمودنی‌ها اندازه گیری شد. در پایان جلسات دوم و سوم، جهت سنجش ایمونوگلوبولین A نمونه بزاق جمع‌آوری شد. تجزیه و تحلیل اکسیژن مصرفی و ایمونوگلوبولین A با استفاده از آزمونt  همبسته نشان داد بین شرایط موسیقی و بدون موسیقی تفاوت معناداری وجود ندارد (سطح معناداری05/0p≤). مقایسه پس آزمون های تواتر تنفس نشان داد که بین شرایط موسیقی و بدون موسیقی تفاوت معناداری وجود دارد (01/0=p). در مجموع نتایج نشان می دهند که برخلاف تغییرات تواتر تنفسی، همزمانی موسیقی با فعالیت بدنی نتوانسته سطح اکسیژن مصرفی و ایمونوگلوبولین A را تحت تأثیر قرار دهد. %U https://jsb.ut.ac.ir/article_84446_c05e3c8ecf39ebb91ec0090c39e8630d.pdf