per
دانشگاه تهران
نشریه علوم زیستی ورزشی
2008-9325
2676-4148
2011-03-21
3
8
23856
تاثیرات کوتاه مدت و طولانی مدت سه نوع فعالیت ورزشی سرعتی، استقامتی و ترکیبی بر مقدار لاکتات هیدروژناز، کراتین کیناز و مالون دی آلدئید پلاسما در رت
The Short–Term and Long-Term Effects of Sprint, Endurance and Concurrent Exercise Training on Plasmatic Lactate Dehydrogenase, Creatine Kinase, and Malondialdehyde in Rats
عباسعلی گائینی
aagaeini@ut.ac.ir
1
داریو ش شیخ الاسلامی وطنی
aagaeini2@yahoo.com
2
جواد اشرفی هلن
aagaeini3@yahoo.com
3
مهدی مقرنسی
m_mogharnasi@yahoo.com
4
استاد دانشگاه تهران
استادیار دانشگاه کردستان
استادیار دانشگاه تبریز
استادیار دانشگاه سیستان و بلوچستان
با توجه به اینکه عضلات اسکلتی، بافت اصلی درگیر در فعالیت های بدنی اند، بنابراین بررسی تغییرات و آسیب های وارده بر این بافت طی فعالیت های ورزشی گوناگون اهمیت زیادی دارد. هدف از این تحقیق، بررسی تاثیرات کوتاه مدت (یک جلسه) و طولانی مدت (36 جلسه) فعالیت های ورزشی گوناگون (سرعتی، استقامتی و ترکیبی) بر شاخص های پلاسمایی آسیب عضلانی لاکتات هیدروژناز (LDH) ، کراتین کیناز (CK) و مالون دی آلدوئید (MDA) است. به این منظور 40 سر موش جوان سه ماهه به شکل تصادفی در چهار گروه 10 تایی کنترل، ورزش استقامتی، سرعتی و ترکیبی قرار گرفتند. 24 ساعت پس از اولین و سی و ششمین جلسة تمرینی آزمودنی ها، خونگیری به منظور بررسی تاثیرات کوتاه مدت و طولانی مدت اجرای برنامه های گوناگون ورزشی انجام شد. اندازه گیری شاخص ها با استفاده از کیت های مربوط و به کمک دستگاه اتوآنالایزر انجام گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آنالیز واریانس تکراری (و در صورت لزوم آزمون t مستقل و همبسته)، نشان داد پس از یک جلسه فعالیت، مقادیر CK و LDH (و نه MDA) در بیشتر گروه های تمرینی (نسبت به گروه کنترل) افزایش معنی داری یافت. این افزایش پس از 36 جلسه تمرین بارزتر شد. در کل نتایج این تحقیق نشان داد انجام فعالیت های کوتاه مدت و طولانی مدت ورزشی (هر دو) موجب بروز آسیب های عضلانی می شود و شدت این آسیب ها در گروه فعالیت ورزشی ترکیبی بیش از دو گروه دیگر تمرینی است. همچنین چون شاخص MDA در بیشتر مراحل ارزیابی، بین گروه ها تفاوت معنی داری نداشت، درحالی که شاخص های CK و LDH تفاوت معنی داری داشتند، می توان نتیجه گرفت که پراکسیداسیون چربی، مکانیسم احتمالی راه اندازی آسیب نیست.
The aim of this study was to determine the short-term (1 session) and long-term (36 sessions) effects of various exercise training (endurance, sprint, and combined) on plasmatic indexes of muscle damages (lactate dehydrogenase, creatine kinase, and malondialdehyde). For this purpose, 40 young rats (3 months old) were randomly divided into four groups including control, endurance, sprint, and combined group (each group 10 subjects). Following the first and 36th sessions of exercise training, blood samples were gathered. To measure these variables, kits and auto analyzer apparatus were used. The data were analyzed using two-way repeated ANOVA. The results showed that 24 hours following the first session of exercise training, there was a significant increase in CK and LDH enzymes (but not MDA) in most training groups (compared to the control group). This increase was clearer after 36th session. Totally, the results indicated that both short-term and long-term exercise training resulted in muscle injuries, and the injuries were more intensive in combined group compared with the other groups. Also, given that MDA index did not significantly change among groups in more parts of the evaluation phase, although indexes of muscle injuries significantly changed. We can conclude that lipid peroxidation is not the probable mechanism of initialling muscle injury.
https://jsb.ut.ac.ir/article_23856_d458618577ea6ac476b41d49260fcee3.pdf
آسیب عضلانی
مالون دی آلدئید.
نوع فعالیت ورزشی
malondialdehyde.
Muscle injury
Type of exercise training
per
دانشگاه تهران
نشریه علوم زیستی ورزشی
2008-9325
2676-4148
2011-03-21
3
8
23857
تأثیر تمرین هوازی همراه با افزایش مقاومت درحرکت قفسه سینه بر کارایی تهویه و عملکردهای ریوی دانشجویان غیرفعال
The Effect of Aerobic Training with Increased Resistance of Chest Wall Movement on Ventilatory Efficiency and Pulmonary Functions of Untrained Students
خالید محمدزاده سلامت
kh.mohamadzadeh@gmail.com
1
حمید رجبی
hrajabi1346@gmail.com
2
فردین کلوندی
kmohamadzadeh@iausdj.ac.ir
3
مربی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج
دانشیار دانشگاه تربیت معلم دانشگاه تهران
کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج
هدف از این تحقیق، تعیین تأثیر 4 هفته تمرین هوازی همراه با افزایش مقاومت در حرکت قفسة سینه بر کارایی تهویه و عملکردهای ریوی دانشجویان غیر فعال بود. به این منظور18 دانشجوی مرد غیرورزشکار، که برای شرکت در تحقیق داوطلب شده بودند، به دو گروه 9 نفری(گروه تجربی با میانگین قد 33/176سانتی متر، وزن64/72 کیلوگرم و VO2max29/42 میلی لیتر بر کیلوگرم بر دقیقه و کنترل با میانگین قد 88/173سانتی متر، وزن55/70 کیلوگرم و VO2max 68/42 میلی لیتر بر کیلوگرم بر دقیقه) تقسیم شدند. هر دو گروه به مدت 4 هفته، 3 جلسه در هفته و به مدت 30 دقیقه با شدت 70 تا 80 درصد HRmax تحت تمرین دویدن هوازی قرار گرفتند. گروه تجربی تمرین هوازی را همراه با بستن باند الاستیکی به دور قفسه سینه و گروه کنترل تمرین هوازی را بدون استفاده از باند انجام دادند. مقاومت باند الاستیکی به حدی بود که تقریباً10 درصد FVC فرد را کاهش میداد. به منظور اندازهگیری عملکردهای ریوی از دستگاه تحلیلگر گازهای تنفسی و برای تجزیه و تحلیل آماری دادهها از آزمون t (مستقل و همبسته)در سطح معنی داری 05/0 استفاده شد. مقایسة تغییرات دو گروه(t مستقل) نشان داد که محدود کردن حرکت قفسه سینة با استفاده از باند الاستیکی هنگام تمرین هوازی روی VEmax(008/0P=)، MVV(04/0P=) و VE/VO2(04/0P=) دانشجویان غیرورزشکار تأثیر بیشتری نسبت به تمرین هوازی به تنهایی داشته است(05/0>P)، اما VE/VCO2،FVC،FEV1/FVC ، VO2/HR، VD/VTو فرکانس تنفس(rf) در هر دو گروه مشابه بود. به طور کلی نتایج این تحقیق آشکار ساخت که استفاده از باند الاستیکی هنگام دورههای کوتاه مدت تمرین هوازی در مقایسه با تمرین هوازی به تنهایی بر کارایی تهویه و برخی عملکردهای ریوی دانشجویان غیرورزشکار تأثیر بیشتری دارد.
This study aimed to evaluate the effect of aerobic training with increased resistance of chest wall movement on ventilatory efficiency and pulmonary functions in untrained students. 18 untrained healthy male university students volunteered to participate in this study and were divided into two groups. They performed aerobic training with 70% – 80% of HRmax, three days a week for four weeks¬. Experimental or chest wall restriction (CWR) group (height=176.33±4.35 cm, weight=72.64±9.53kg and VO2max=42.29±5.46ml/kg/min) performed aerobic training with an elastic strap on their chest¬ wall but control or non-chest wall restriction (NCWR) group (height=173.88±4.31cm, weight=70.55±11.12kg and VO2max=42.68±2.51 ml/kg/min) performed aerobic training without the elastic strap. The elastic strap resistance decreased 10% of each subject’s forced vital capacity (FVC). Pulmonary functions were measured via an automated respiratory function/metabolic gas exchange system (Model K4B2, Cosmed Co., Italy). To analyze the data, dependent and independent t student test was used. The results of the independent t test showed a significant difference between pretest and posttest of VE/VO2¬, VE/VCO2, VEmax and MVV in CWR and VE/VCO2, VEmax and ¬MVV in NCWR (P
https://jsb.ut.ac.ir/article_23857_d3bc4b2d92490d1408d2c4982fa45c79.pdf
تمرین هوازی
تهویه ارادی حداکثر
کارایی تهویه
محدود کردن حرکت قفسه سینه.
Aerobic training
chest wall restricting
pulmonary functions
ventilatory efficiency.
per
دانشگاه تهران
نشریه علوم زیستی ورزشی
2008-9325
2676-4148
2011-03-21
3
8
23858
تأثیر سرعت موسیقی بر ضربان قلب و سطح درک فشار دانشجویان پسر رشته تربیت بدنی
The Effect of Music Tempo on Heart Rate and Rate of Perceived Exertion of Male Physical Education Students
یحیی آصفی
y.asefi@iauk.ac.ir
1
کورش قهرمان تبریزی
y.asefi2@yahoo.com
2
کارشناس ارشد دانشگاه شهید باهنر کرمان
استادیار دانشگاه شهید باهنر کرمان
هدف از این تحقیق، بررسی تاثیر سرعت موسیقی بر ضربان قلب و سطح درک فشار دانشجویان پسر رشتة تربیت بدنی است. به این منظور 45 دانشجوی مرد رشتة تربیت بدنی با میانگین سنی 81/1±93/21 سال، وزن 73/11±05/68 کیلوگرم، شاخص توده بدن (BMI)08/3±27/22 و قد 22/16±27/172 سانتیمتر انتخاب و به صورت تصادفی به سه گروه کنترل تجربی با سرعت زیاد (140bpm =) و تجربی با سرعت کم (100bpm=) تقسیم شده و طی 2 مرحله و به صورت پیش و پس آزمون، ارزیابی شدند. قبل از آزمون از آزمودنیها خواسته شد که از بین قطعات موسیقی موجود، یکی را انتخاب کنند (برای گروههای تجربی قطعات متفاوتی ارائه شد). آزمودنیها پس از 10 دقیقه گرم کردن (با و بدون موسیقی) به اجرای آزمون وینگیت پرداختند. طی گرم کردن و اجرای آزمون وینگیت، شاخص های ضربان قلب و سطح درک فشار اندازه گیری شد. دادههای حاصل با استفاده از نرم افزار SPSS (آزمون ANOVA یکطرفه) و سطح معناداری 05/0 P
The purpose of the present study was to investigate the effect of music tempo on heart rate and rate of perceived exertion of male physical education students. To this purpose, 45 male physical education students (height: 172.27 cm, SD=16.22, body mass index (BMI): 22.27kg/m², SD=3.08, weight: 68/05kg, SD=11.73, age: 21.93 years, SD=1.81) were randomly divided into control, high tempo (bpm=140) and low tempo experimental (bpm=100) groups and evaluated during during pretest and posttest. The subjects were requested to choose one piece of music from some pieces before the test (different pieces of music were exhibited for experimental groups). After 10 minutes of warm-up with and without music, subjects performed Wingate protocol. Heart rate and rate of perceived exertion were measured during 10 minutes of warm-up and Wingate protocol. Data were analyzed with SPSS and one-way ANOVA (P
https://jsb.ut.ac.ir/article_23858_e2c725300acedc08273de1b2d8de56db.pdf
سرعت موسیقی
سطح درک فشار.
ضربان قلب
فعالیت بدنی
heart rate
Physical Exercise
Rate of music
Rate of perceived exertion.
per
دانشگاه تهران
نشریه علوم زیستی ورزشی
2008-9325
2676-4148
2011-03-21
3
8
23859
تاثیر تمرین استقامتی بر سطوح مولکول های چسبان بین سلولی و عروقی در زنان میانسال دارای اضافه وزن
The Effect of Aerobic Training on Levels of Vascular and Intracellular Adhesion Molecules in Overweight Middle-aged Women
رحمن سوری
soorirahman@yahoo.com
1
علی اصغر رواسی
aaravasi3@tu.ac.ir
2
مریم صالحی
soori3@ut.ac.ir
3
استادیار دانشگاه تهران
استاد دانشگاه تهران
کارشناس ارشد دانشگاه تهران
هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر فعالیت استقامتی بر سطوح مولکول های چسبان بین سلولی و عروقی در زنان میانسال دارای اضافه وزن است. به این منظور 20 زن چاق کم تحرک با میانگین و انحراف استاندارد سن، درصد چربی بدن، وزن و شاخص تودة بدنی (88/6 1/49 سال، 18/6 7/36 درصد، 10/9 56/73 کیلوگرم و 15/4 53/25 کیلوگرم بر مترمربع) انتخاب و به صورت تصادفی به گروه فعالیت ورزشی و کنترل تقسیم بندی شدند. برنامة تمرینی گروه تجربی شامل دویدن روی تردمیل به مدت 50 تا 60 دقیقه، هفته ای 5 جلسه با شدت برابر 7 مت به مدت 8 هفته اجرا شد و در شیوة زندگی گروه کنترل تغییری ایجاد نشد. مرحلة اول خون گیری پس از 12 ساعت ناشتایی و 48 ساعت پس از خاتمة تمرینات در شرایط تجربی اجرا شد. از آزمون t زوجی برای بررسی اختلاف میانگین تغییرات قبل و بعد بین گروه ها و از آزمونt مستقل در سطح معنی داری (05/0 P< برای تعیین اختلاف معنی دار تغییرات بین گروه ها استفاده شد. نتایج آزمون t مستقل از متغیرهای پیش آزمون عدم تفاوت معنی دار بین گروه ها را نشان داد. (05/0 P>). سطح سرمی ICAM-1 در گروه تجربی پس از 8 هفته تمرین 18 درصد کاهش یافت (05/0P). وزن، شاخص تودة بدنی و درصد چربی بدن آزمودنی ها به ترتیب 6/4، 2/6 و 10 درصد کاهش یافت (01/0 P
The purpose of this study was to examine the effect of aerobic training on levels of vascular and intracellular adhesion molecules in overweight middle-aged women. 20 sedentary obese women (mean+age: 46.1+6.88 years, BF%: 36.7+ 6.18, weight: 73.56+10 Kg and BMI: 59.5+4.15 kg.m2) were selected and randomly divided into two groups. Training program consisted of 50-60 min. running with an intensity of 7 met, 5 days a week for 8 weeks. Fasting blood samples were analyzed for ICAM-1 and VCAM-1 levels. Blood samples were gathered after 12 hours of fasting and 48 hours after the last training program. Data were analyzed by paired and independent t tests. The results showed no significant differences in variables in the pretest (P>0.05). ICAM-1 and VCAM-1 levels decreased (18% and 8% respectively) in the experimental group (ICAM-1 decreased significantly, but not VCAM-1). Weight, BMI and BF% decreased 4.6%, 6.2%, 10% respectively. There was a significant relationship between the changes of ICAM-1 and BF%. It was concluded that five days of running with a 7-met intensity for 8 weeks results in weight loss as well as a significant decrease in ICAM-1 level in overweight subjects. Finally, regular aerobic activity not only results in weight loss and BF% decrease but also significantly decreases ICAM-1 although VCAM-1 does not change significantly.
https://jsb.ut.ac.ir/article_23859_2dcc6caf7805cc8a10a36c68fd1e769c.pdf
زنان میانسال .
فعالیت هوازی
مولکول های چسبان سلولی و عروقی
Aerobic training
Middle-aged Women.
Vascular and Intracellular Cellular Adhesion Molecules
per
دانشگاه تهران
نشریه علوم زیستی ورزشی
2008-9325
2676-4148
2011-03-21
3
8
23860
بیان MSTN و MyoD در پاسخ به تمرین مقاومتی در عضلات تند و کند انقباض موش ورزیده و غیر ورزیده نر ویستار
The Expression of MSTN and MyoD in Response to Resistance Exercise in Fast and Slow Twitch Skeletal Muscles of Trained and Untrained Male Wistar Rats
رضا قراخانلو
ghara_re@modares.ac.ir
1
مسعود سلیمانی
ghara_re2@modares.ac.ir
2
کارشناس ارشد دانشگاه تربیت مدرس
استادیار دانشگاه تربیت مدرس
هدف از این تحقیق، بررسی تاثیر یک وهله تمرین مقاومتی وامانده ساز بر مایوستاتین و MyoD، در عضلات اسکلتی موش های نر نژاد ویستار بود. 30 موش به سه گروه تقسیم شدند: کنترل ( 6 سر ) ، غیرورزیده ( 12سر) و ورزیده (12 سر). تمرین مقاومتی شامل بالابردن وزنه روی نردبان بود. 48 ساعت پس از اخرین جلسه تمرینی هر دوگروه غیرورزیده و ورزیده یک جلسه تمرین مقاومتی وامانده ساز را انجام دادند و 3 و 6 ساعت بعد قربانی شدند. بیان مایوستاتین وMyoD در نعلی و خم کنندة دراز شست با تکنیک Real time – PCR اندازه گیری و داده ها با روش 2-??CT محاسبه شدند .تفاوت ها با t-test زوجی و مستقل تعیین شدند. بیان myoD ،3 و 6 ساعت پس از آخرین جلسة تمرین در نعلی نسبت به گروه کنترل، در گروه ورزیده به ترتیب 54/1 برابر کاهش و 07/1 برابر افزایش و در گروه غیرورزیده 86/2 و 4 برابر کاهش یافت. بیان myoD ،3 و6 ساعت پس از آخرین جلسة تمرین در خم کنندة دراز شست نسبت به گروه کنترل، درگروه ورزیده به ترتیب 70 و 339 برابر و در گروه غیرورزیده 193 و 206 برابر افزایش یافت. در بررسی بیان مایوستاتین 6 و 3 ساعت پس از تمرین درنعلی ، در گروه ورزیده داده ای یافت نشد و در گروه غیرورزیده 3 ساعت پس از یک جلسه تمرین نسبت به گروه کنترل 854 برابرکاهش یافت و6 ساعت پس از یک جلسه تمرین داده ای یافت نشد. بیان مایوستاتین 3 و 6 ساعت پس از آخرین جلسة تمرین در خم کنندة دراز شست نسبت به گروه کنترل، در گروه ورزیده به ترتیب 87/15 و 39/1 برابر کاهش و در گروه غیرورزیده 59 و 151 برابر افزایش یافت. یافته ها، پاسخ های متفاوت مایوستاتین وMyoD را به یک جلسه تمرین وامانده ساز مقاومتی در عضلات تند وکند موش های ورزیده و غیرورزیده آشکار می سازد.
The aim of this study was to investigate the effects of an acute bout of exhaustive resistance exercise on the expression of myogenesis modulators (Myostatin (MSTN) and MyoD) in male trained and untrained wistar rats’ fast and slow muscles. Thirty rats were assigned to three groups: control (n=6), untrained (n=12) and trained (n=12). Resistance exercise (weight lifting up a vertical ladder) was administered to the trained group while other groups received to exercise. 48 hours after the last training session, trained and untrained groups performed an acute bout of exhaustive resistance exercise and were sacrificed three (n=6) and six hours (n=6) following the session. MSTN and MyoD expressions were measured in SOL and FHL muscles by Real time – PCR technique and data were analyzed via 2-??CT method. The differences between variables were determined by independent t test. The expression level of MyoD in SOL, 3 and 6 hours after the last session of training in trained group decreased 1.54 times and increased 1.07 times. In untrained group, it decreased 2.86 and 4 times respectively. The expression level of MyoD in FHL, 3 and 6 hours after the last session of training in trained group increased 70 and 339 folds. In untrained group, it increased 193 and 206 times respectively. No data were found for MSTN of the trained group in SOL. For untrained group 3 hours after a session of an acute exercise, the expression of MSTN of SOL decreased 854 times while no data were found 6 hours after a session. In addition, 3 and 6 hours after the last session of training, the expression of MSTN decreased 15.87 and 1.39 times respectively in FHL of the trained group. The expression of MSTN of untrained group 3 and 6 hours after exercise increased 59 and 151 times respectively in FHL. The findings revealed different responses of MyoD and MSTN to one bout of exhaustive resistance exercise in fast and slow twitch skeletal muscles of trained and untrained rats.
https://jsb.ut.ac.ir/article_23860_8944e204ee8cd2a51682e76fb76fc2e8.pdf
تمرین مقاومتی
خم کنندة دراز شست.
مایوستاتین
نعلی
FHL
MSTN
myoD
Real time – PCR.
Resistance exercise
Sol
per
دانشگاه تهران
نشریه علوم زیستی ورزشی
2008-9325
2676-4148
2011-03-21
3
8
23861
تأثیر دو مرحلة مختلف دورة ماهانه (اواسط فولیکولی و لوتئینی) و فعالیت هوازی وامانده ساز روی هموسیتئین پلاسمایی و hs-CRP سرمی در دختران ورزشکار
The Effect of Two Menstrual Cycle Phases and Exhaustive Aerobic Exercise on Plasma Homocysteine and Serum hs-CRP in Female Athletes
رامین امیرساسان
amirsasan@tabrizu.ac.ir
1
هانیه بیله جانی
amirsasan_ramin4@yahoo.com
2
وحید ساری صراف
sarraf@tabrizu.ac.ir
3
سعید دباغ نیکوخصلت
amirsasan_ramin2@yahoo.com
4
دانشیار فیزیولوژی ورزشی دانشگاه تبریز
کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی دانشگاه تبریز
استادیار فیزیولوژی ورزشی دانشگاه تبریز
استادیار فیزیولوژی ورزشی دانشگاه تبریز
هدف از تحقیق، تعیین تأثیر مراحل دورة ماهانه و فعالیت هوازی شدید روی هموستئین پلاسمایی و hs-CRP سرمی در دختران ورزشکار بود. به این منظور 9 دختر ورزشکار سالم با 8 سال سابقة فعالیت باشگاهی و دورة ماهانة منظم انتخاب شدند. این افراد دو قرارداد تمرینی بروس را در مراحل اواسط فولیکولی و لوتئینی تا حد واماندگی انجام دادند و نمونة خونی قبل و بلافاصله پس از فعالیت گرفته شد. به منظور بررسی تغییرات دو شاخص طی دو مرحله دورة ماهانه از آزمون واریانس یک راهه با اندازه گیری های مکرر استفاده شد (سطح معنی داری 05/0). مقادیر پایه و افزایش متعاقب فعالیت هموسیستئین و hs-CRP در مرحلة فولیکولی بیشتر از مرحلة لوتئینی بود که با افزایش استروژن در این مرحله همسو بود. تنها افزایش پس از فعالیت هموسیستئین در اواسط فولیکولی معنی دار بود. نتایج نشان داد افزایش استروژن در اواسط لوتئینی موجب کاهش هموسیستئین و hs-CRP می شود که حاکی از نقش محافظتی این هورمون در مقابل شاخص های پیشگوی بیماری قلبی – عروقی است.
The aim of this study was to investigate the effect of two menstrual cycle phases and aerobic exhaustive exercise on plasma homocysteine and serum hs-CRP in female athletes. 9 female athletes with 8 years of regular club activity and regular menstrual cycle were selected for this study. They performed two Bruce protocols in their mid follicular and mid luteal phases up to exhaustion. Blood samples were gathered before and immediately after the exercise. One-way ANOVA test with repeated measures was used to investigate the changes of the two indicators in menstrual cycle phases (significant level 0.05). Basic and after exercise amounts of homocysteine and hs-CRP were higher during the follicular phase than luteal phase; this result was accompanied with an increase in estrogen in that phase. Only after the exercise amount of homocysteine during the follicular phase increased significantly. An increase in estrogen during the luteal phase reduced homocysteine and hs-CRP which suggested the protective role of estrogen against predictive factors of cardiovascular disease.
https://jsb.ut.ac.ir/article_23861_9aefabdb1a9f3aa268d2b09a99f11a5a.pdf
دختران ورزشکار.
فعالیت هوازی وامانده ساز
مراحل دورة ماهانه
هموسیستئین پلاسمایی
Athlete Women.
exhaustive exercise
Menstrual Cycle Phases
Plasma Homocysteine
Serum hs-CRP
per
دانشگاه تهران
نشریه علوم زیستی ورزشی
2008-9325
2676-4148
2011-03-21
3
8
23862
اثر 12 هفته پیاده روی بر سطوح پلاسمایی لپتین زنان یائسة مبتلا به سرطان پستان
The Effect of 12 Weeks of Walking on Plasma Levels of Leptin in Postmenopausal Women with Breast Cancer
لاله کرمی بناری
nuri_r74@yahoo.com
1
رضا نوری
nuri_r7@ut.ac.ir
2
مهرزاد مقدسی
nuri_r73@yahoo.com
3
صدیقه طهماسبی
nuri_r72@yahoo.com
4
عبدالرسول طالعی
nuri_r75@yahoo.com
5
کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزش دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات فارس
استادیار فیزیولوژی ورزش پردیس بین المللی کیش دانشگاه تهران
استادیار فیزیولوژی ورزش دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز
استادیار گروه جراحی عمومی دانشگاه علوم پزشکی شیراز
استادیار گروه جراحی عمومی دانشگاه علوم پزشکی شیراز
بین سطوح بالای لپتین و خطر بروز سرطان پستان در زنان یائسه ارتباط مستقیمی وجود دارد. از این رو، هدف از این پژوهش، بررسی اثر 12 هفته پیاده روی بر سطوح پلاسمایی لپتین زنان یائسة مبتلا به سرطان پستان بود. به این منظور 19 زن یائسة مبتلا به سرطان پستان با دامنة سنی 50 تا 65 سال (7/2 + 05/55) که جراحی، شیمی درمانی، پرتودرمانی را انجام داده و تحت هورمون درمانی از طریق لتروزول بودند، به دو گروه تقسیم شدند. گروه تجربی 11 نفر و گروه کنترل 8 نفر). گروه تجربی برنامة تمرینی شامل 25 تا 45 دقیقه پیاده روی را با شدت 45 تا 65 درصد ضربان قلب هدف، 3 جلسه در هفته به مدت 12 هفته اجرا کردند. پیش و پس از 12 هفته، لپتین، انسولین، گلوکز، مقاومت به انسولین، شاخص های آنتروپومتریک و ترکیب بدن(وزن بدن، BMI، درصد چربی بدن، WHR و WC ) و VO2peak آزمودنی ها اندازه گیری شد. اطلاعات به دست آمده از طریق آزمون تحلیل کوواریانس ANOVA، تجزیه وتحلیل شد (05/0 P
The aim of this study was to investigate the effects of 12 weeks of walking on plasma levels of leptin in postmenopausal women with breast cancer. Nineteen postmenopausal women with breast cancer (age: 55.05+2.7 years) who received surgery, chemotherapy and radiation-therapy and were receiving hormone therapy by letrozol were divided into two groups: control (N=8) and experimental (N=11). Subjects in the experimental group performed 12 weeks of an exercise program which consisted of 25 to 45 minutes of walking with an intensity of 45% - 65% of target heart rate, three times a week. In pretest and posttest, leptin, insulin, glucose, insulin resistance, anthropometric variables (body weight, BMI, WHR, and WC), body fat percentage and VO2peak were measured in both groups. Data were analyzed using ANCOVA (P
https://jsb.ut.ac.ir/article_23862_5199876ccffbcafe7ddc764e2f049888.pdf
انسولین
پیاده روی.
سرطان پستان
شاخص های آنتروپومتریک
ظرفیت هوازی اوج
لپتین
anthropometric variables
Breast Cancer
insulin
leptin
VO2peak
Walking.
per
دانشگاه تهران
نشریه علوم زیستی ورزشی
2008-9325
2676-4148
2011-03-21
3
8
23863
بررسی اثر تمرینات مقاومتی بر پیشگیری از بروز سارکوپنی در زنان بالای 50 سال
The Effect of Resistance Training on Prevention of Sarcopenia in Women Over 50
مریم دلشاد
k-ebrahim3@sbu.ac.ir
1
خسرو ابراهیم
k-ebrahim@sbu.ac.ir
2
ماندانا غلامی
k-ebrahim2@sbu.ac.ir
3
آرش قنبریان
k-ebrahimi@sbu.ac.ir
4
دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیولوژی دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات
استاد دانشگاه شهید بهشتی
استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات
محقق ارشد مرکز تحقیقات پیشگیری از بیماری های متابولیک پژوهشکده علوم غدد درون ریز
هدف از این تحقیق، تعیین تأثیر تمرینات قدرتی در زنان سالمند، بر پیشگیری از سارکوپنی (کاهش حجم عضلات) بود. به این منظور 20 زن یائسة بالای 50 سال در دوگروه تجربی و کنترل مطالعه شدند. گروه تجربی به مدت 12 هفته با 80، 85 و و100% 10-RM با تراباند تمرین کردند. چربی زیرپوستی (SF) دو گروه با کالیپر اندازهگیری و درصدچربیبدن (%BF)، وزنچربیبدن و FFM آنها محاسبه شد. از آزمون t مستقل و t همبسته زوجی برای مقایسة نتایج پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. در هر دوگروه بین کالریمصرفی و BMI اختلاف معناداری مشاهده نشد. 1-RMعضلة جلوی بازویی و قدرت نسبی فقط در گروه تجربی اختلاف معنیداری نشان داد. در گروهتجربی %BF، وزنچربی بدن،SF، FFM و محیط عضلة -میانه بازو به طور معنیداری کاهش و در گروهکنترل افزایش یافت. SF ناحیة پشتبازو و %BF بین گروه تجربی و کنترل اختلاف معنیداری داشت. در پایان می توان نتیجه گرفت که انجام تمرینات قدرتی با تراباند تا حدودی از ناتوانی عضلات، ناشی از پیشرفت سارکوپنی در این سنین پیشگیری می کند.
This study was designed to determine the effects of resistance training (RT) on prevention of sarcopenia in elderly women. 20 postmenopausal women aged over 50 were randomly divided into two groups of control (C) and experimental (RT). The subjects performed the resistance training three times a week for 12 weeks. The charts for the Thera-Band resistance colors sequence were used to determine the force produced by Thera-Band. skinfold thickness of the two groups was measured by a caliper and BF%, BMI and FFM were determined. Independent and paired t tests were used to analyze the data. The results showed significant difference in BMI and caloric intake in both groups. There was a significant difference in 1-RM and relative strength in RT group. BMI, %BF, skin fold thickness and FFM significantly decreased in RT and increased in C. There were significant differences between RT and C groups in skin fold thickness of triceps and %BF. In conclusion, resistance training with Thera-Band in elderly women may contribute to prevent disability induced by sarcopenia.
https://jsb.ut.ac.ir/article_23863_277dd5803e9b319682914a89ad21c3cb.pdf
تراباند.
ترکیب بدن
تمرینات قدرتی
زنان یائسه
سارکوپنی
Body Composition
postmenopausal women
resistance training
sarcopenia
Thera-Band.