@article { author = {Baghery, Maryam and Yunesian, Ali and Mehdizadeh, Rahimeh and Nourshahi, Maryam}, title = {A Comparison of the Effect of One Session of Continuous and High Intensity Intermittent Training on TNF-α and VEGF Levels of Soleus Tissue in Obese Rats}, journal = {Journal of Sport Biosciences}, volume = {9}, number = {4}, pages = {587-599}, year = {2017}, publisher = {University of Tehran}, issn = {2008-9325}, eissn = {2676-4148}, doi = {10.22059/jsb.2018.66096}, abstract = {The aim of this study was to compare the effect of one session of continuous and high intensity intermittent training on TNF-α and VEGF levels of soleus tissue in obese rats. 45 rats (8 weeks old) were fed a high fat diet for 8 weeks. Then, 27 rats (BMI more than 0.68 gr/cm2 and weight: 320±10 gr) were randomly divided into 3 groups: control, continuous and high intensity intermittent training. Intermittent and continuous groups were familiarized with the study and their VO2max was determined for 2 weeks; then, they ran respectively with an intensity of 100% vVO2max and 65% vVO2max and the running time was calculated based on distance in the intermittent training group. Control group did not participate in any programs. Animals were dissected immediately and their soleus muscle was removed. The normality of the data was determined and one-way ANOVA was used (P≤0.05). Only the intermittent training group significantly decreased VEGF levels in comparison with the control group (P=0.001) and the continuous group (P=0.003). But TNF-α levels were not significantly different in all 3 groups. Contrary to previous speculations, high intensity intermittent training did not ascend inflammation. There is a doubt about the concern for intermittent training and inflammation increase and also VEGF levels decrease in the intermittent group in obese people which requires more research in this field.  }, keywords = {Continuous training,high intensity intermittent training,TNF-α,VEGF}, title_fa = {مقایسۀ تأثیر یک جلسه فعالیت ورزشی تداومی و تناوبی با شدت بالا بر سطوح TNF-α و VEGF بافت عضلۀ نعلی موش‌های چاق}, abstract_fa = {هدف پژوهش حاضر مقایسۀ اثر یک جلسه فعالیت ورزشی تداومی و تناوبی با شدت بالا بر سطوح  TNF-αو  VEGF بافت عضلۀ نعلی موش­های چاق بود. به این منظور 45 سر موش هشت‌هفته‌ای به مدت هشت هفته با رژیم پر­چرب تغذیه شدند. سپس 27 سر موش­ با شاخص تودۀ بدنی بیش از gr/cm2  68/0 به وزن gr10±320 به‌طور تصادفی به سه گروه کنترل، فعالیت تداومی و فعالیت تناوبی با شدت بالا تقسیم شدند. پس از دو هفته آشناسازی و تعیین حداکثر اکسیژن مصرفی، گروه تناوبی و تداومی به‌ترتیب با شدت 100 درصد vVO2maxو 65 درصد vVO2maxدویدند، به‌طوری‌که مدت زمان دویدن براساس مسافت در گروه فعالیت ورزشی تناوبی محاسبه شد. گروه کنترل در هیچ برنامه­ای شرکت نکردند. بلافاصله حیوانات تشریح و عضلۀ نعلی آنها جدا شد. پس از تعیین نرمال بودن داده­ها از آزمون­ آماری واریانس یکطرفه استفاده شد(05/0P<). یافته­ها نشان داد فقط گروه فعالیت ورزشی تناوبی در مقایسه با گروه کنترل (001/0=P) و با گروه تداومی (003/0=P) موجب کاهش معنا­دار سطوح VEGF شد، اما سطوح  TNF-αدر هر سه گروه تفاوت معنا­داری نداشت. همچنین نتایج نشان داد که برخلاف تصورات قبلی، فعالیت ورزشی تناوبی شدید موجب افزایش التهاب نشد. نگرانی در مورد انجام فعالیت ورزشی تناوبی و بالا رفتن التهاب و همچنین کاهش سطوح VEGF گروه تناوبی در افراد چاق مورد تردید است که تحقیقات بیشتری در این زمینه مورد نیاز است}, keywords_fa = {فعالیت ورزشی تداومی,فعالیت ورزشی تناوبی شدید,TNF-α,VEGF}, url = {https://jsb.ut.ac.ir/article_66096.html}, eprint = {https://jsb.ut.ac.ir/article_66096_caaef74d1f44bd4bc87bfb201a77abd7.pdf} }